kennelijk de haat van jaren opgekropt. Hij kan niet over onze schouders heenkijken en maakt telkens een sprongetje om toch een glimp van de verslagen vijand op te vangen en zijn verwensingen te roepen. Het is M. uit Vlissingen, een onderwijzer, die recht tegenover ons woont. Hoe komt die hier in Vrouwenpolder terecht? Daar komt een lange slanke Duitse officier voorbij, kaarsrecht, zonder bagage. Pet op, gebruind knap gezicht, in een lange grijze leren jas. Hij kan zo uit een film zijn weggelopen. De pronte meissen van de V., die naast mij staan, zeggen tegen elkaar: 'Kijk eens, wat een schat!' en ik ontdek plotseling dat er nog andere natuurwetten zijn dan oorlogswetten. 's Avonds maak ik kennis met Lieutenant Pierre Amaury No 133 van het Ier Bataillon Fuselier Marin. Hij is advocaat in Lyon en officier van de French Troop, ingedeeld bij het 4e Commando. Zij zijn op 1 november als eerste geland in het Slikhaventje in Vlissingen en hebben daar drie dagen gevochten. Daarna zijn ze over het Nollegat en het gat bij Westkapelle heengezet en bij Oranjezon weer in de strijd geworpen en zij hebben Vrouwenpolder bevrijd. 'It's a long way', inderdaad. Hij vertelt zijn belevenissen in een mengelmoes van Frans en Engels. Het is voor het eerst dat ik iets uit Vlissingen hoor en hoe erg het daar was. We mogen ook zijn krijgsbuit bekijken, een fraai pistooltje, een horloge en wat sieraden, in een waterdicht rubber zakje. Hij draagt warm Duits ondergoed en een Duitse koppel. Toen hij een keer drijfnat was en tot op zijn botten verkleumd, heeft hij een Duitse krijgsgevangene zich laten uitkleden en hebben ze hun ondergoed geruild. Geen wonder dat de Duitsers als de dood waren voor dit soort barbaarse strijdmethoden van de Commando's. Vrijdag 10 november Wij hebben niets meer van mijn vader gehoord, dus is het kennelijk gelukt om naar Vlissingen te komen. Later vertelt hij ons dat hij nog net in Serooskerke was toen de moffenmeiden werden kaalgeknipt. In Vrouwenpolder zijn ze ook opgepikt, maar het kaalknippen gaat niet door omdat de Kerk tegen is. Het schijnt dat iemands dochter ook niet helemaal haarzuiver was. Op die manier komt er in Vrouwenpolder van Bijltjesdag niets terecht. Ze worden samen met hun Duitse vrienden met Buffalo's naar Middelburg afgevoerd. Maar hoe komen wij in Vlissingen terug? ADRES SECRETARIS Nogmaals geef ik U mijn adres: J. den Hollander, Essenlaan 7, 4334 BL Middelburg Telefoon 01180 - 27778. 12

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1983 | | pagina 14