vrijheden, ter bevordering van haar scheepvaart, verleende. Er is ook een brief bekend uit 1377 van Hertog Albrecht van Beyeren waarin gesteld wordt, dat Westkapelle gerekend kan worden onder de voornaamste steden van Zeeland, zelfs vóór Vlissingen en Reimerswaal 1). In het gemeentearchief van Westkapelle bevindt zich nog een afschrift van de bouwvergunning van het blokje huizen in d'Arke, die op 8 juli 1947 werd verleend. Op de bouwtekeningen, noch in het bestek is sprake van het inmet selen van deze arduinen steen. Het ontwerp was van het architectenbureau H. de Rijk en J. de Vries, Prins Hendriklaan 17, Amsterdam. Eén van deze twee heren zal dus de beslissing genomen hebben. Wat op de steen geschreven staat, zal wel altijd een raadsel blijven. Met heel veel fantasie zou je zeggen dat hierin voorkomen de woorden 'Borcht' of 'Burcht' en 'Joost'. Ook de ornamenten op de hoeken zijn onduidelijk, maar als je het blad draait, zou je in het ene ornament een dier met vleugels kunnen herkennen met een soort lint tussen de poten. In het andere zou het kunnen zijn, dat dit dier de kop naar beneden houdt om te vechten, te eten of te treuren. Dit treuren is voor ons niet nodig, want Westkapelle is herbouwd en weer een bloeiende en een boeiende gemeenschap. Bovendien is dit niet de enige steen die bewaard is gebleven. In de Zuidstraat, vlak bij de toren, staat er nog één. Maar daar mag U zelf naar gaan kijken en ontdekken dat West kapelle meer te bieden heeft dan 'd'n diek en 't strange'. Met dank aan de heer J. Kaland, gemeente Westkapelle. 18-9-'83 F.A. Broeksma 1) v.d. Aa's Aardrijkskundig woordenboek DIJKJE De Blinde Ezel Onlangs hoorde ik van een Poldersen dat het Kerkplein van Vrouwenpolder vroeger Blinde Louw heette. Als U mij kunt vertellen waar die naam vandaan komt, hoort U van mij hoe de straatnaam de Blinde Ezel in Vlissingen is ont staan. De Blinde Ezel was een stukje Noordstraat tussen de Korte Zelke en de Kromme Elleboog. P.K. Dommisse vertelt in zijn boek 'De ambachtsheerlijkheid van Oud Vlis singen' de volgende gezellige historie. In het centrum van Nieuw Vlissingen lag een belt zel-as, de restanten van het verbranden van de zoute turf in de zout-industrie of zei-nering. Op die oude zeikheuvel werden later drie straatjes aangelegd: de Lange Zelke, de Korte Zelke en de Blinde Zelke. Als je nu die laatste naam aan elkaar schrijft, staat er Blindézelke. Ik vind het net een sprookje. Dus geen zout in de oogjes, maar gewoon een schrijffout. Toen we later in Brugge ook een Blinde Ezelstraat ontdekten, begonnen we aan de verklaring van Dommisse te twijfelen. Konden de Belgen ook niet lezen of was het gewoon een Vlaamse naam? Net als Kromme Elleboog trouwens, want je vindt die ook nog in Antwerpen. 18

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1983 | | pagina 20