DE BEVRIJDING VAN VROUWENPOLDER EEN DAGBOEKVERHAAL Vervolg op het verhaal over het gat in de dijk bij Veere (Wete april 1983) Zaterdag 21 oktober 1944 De hele dag vanaf 's morgens vroeg wordt er geschoten in de richting Vlissin- gen. 's Middags wordt het helder en volgt een bombardement door Lancasters op artillerie-opstellingen in Vlissingen, waar het geschut verder zijn mond houdt. Zondag 22 oktober Door de overstromingen is het contact tussen Vrouwenpolder en Middelburg verbroken. Men wil nu melk voor de zuigelingen in Middelburg via Veere brengen omdat de weg via Grijpskerke niet meer is te gebruiken. 's Middags onder de kerkdienst is er een hevige slag en er ontstaat een grote opschudding. Bij het uitgaan van de kerk wordt het raadsel opgelost. Een verdwaald granaatje is in het dak geslagen. Er zit een gat in het dakbeschot en er zijn wat leien kapot. Het dorp zit overvol. De Duitsers hebben aangeboden bij nacht 1.000 personen naar Noord-Beveland te evacueren, welk aanbod door het plaatselijk bestuur (de waarnemend secretaris, de dominee en de dokter) wordt afge wezen. Daarna wordt de evacuatie van 600 personen bevolen. Bij niet opvol gen van dat bevel zal een deel van het dorp worden afgezet en 600 mensen worden weggebracht. Maandag 23 oktober Ondanks regen en mist doen laagvliegende Lancasters een zwaar bombarde ment op Vlissingen. Ze gooien telkens grote wolken zilverpapierstroken uit om de Duitse radar te storen, maar de luchtafweer schiet weer op volle toeren. Het wordt een zwarte dag voor de R.A.F., want vier toestellen worden neerge schoten. Ook de Flak in Veere schiet zich rot. Om half vijf wordt een bom menwerper in brand geschoten, die zijn bomlading uitgooit in de Lepelstraat. Er springen vier man uit, die met hun parachutes in het water terecht komen. Wij staan er langs de dorpsdijk op te kijken. Ik wil er met mijn 'kano' heen, maar Franse, de veldwachter, verbiedt het en vordert de opengehakte benzine tank om er zelf heen te varen. Maar als hij in het wankele geval probeert te stappen, kantelt hij bijna om en klimt weer gauw op de kant. Ondertussen hebben de Duitsers hun prooi al te pakken en even later lopen ze voorbij over de Dorpsdijk in de richting van het dorp. Eén is in vlieguniform, twee zijn in overall en één loopt in windjack op zijn blote voeten. Zijn schoenen zijn zeker in de modder blijven steken. Wij groeten ze in het voorbijgaan door 'Hoi' te knikken en zij antwoorden vriendelijk door hun hoofd opzij te knikken. Kennelijk de Engelse groet. De Duitsers vinden alles best; ze zijn veel te trots met hun vangst. Mijn moeder is vandaag door vier man naar het ziekenzaaltje gedragen. Dat is in de consistoriekamer van de kerk. Ze moet door dokter Doeleman geope- 6

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1983 | | pagina 8