het huidige Brugge), is het belangrijkste en dichtbevolktste vorstendom in de middeleeuwse Nederlanden geweest. We onderscheiden kroon-Vlaanderen (ongeveer het deel van het graafschap ten westen van de Schelde) en rijks- Vlaanderen (ten noorden en oosten van de Schelde), dat oorspronkelijk een leen van de Duitse keizer was. De drie voornaamste steden van het graafschap waren Brugge, Gent en leper. Vlaanderen heeft veel strijd moeten voeren, vooral met Frankrijk. Het zou echter te ver voeren daar hier op in te gaan. We keren daarom terug naar Zeeland. In de 12e eeuw betwistten Holland en Vlaanderen elkaar het bezit van het huidige midden-Zeeland. Bij het verdrag van Brugge werd in 1167 een compro mis gesloten. Ons gebied werd toen een z.g. condominium, een door twee staten bestuurd gebied. Bij dat verdrag werd ook beslist dat belangrijke rechtszaken, de eilanden betreffende, in Brugge beslist zouden worden. Aan het einde van de roerige 13e eeuw brak er een oorlog uit tussen de Vlamingen en de Hollanders over Zeeland-bewester-Schelde. Tijdens deze strijd belegerden de Vlaamse troepen zelfs Middelburg en landde een Vlaams leger in Zuid-Beveland. Opmerkelijk is dat de Zeeuwse adel de kant van de Vlaamse graaf koos. Maar aan het begin van de 14e eeuw werd het pleit tenslotte toch in het voordeel van Holland beslist. Het verdrag van Parijs bevestigde in 1323 de rechten van de Hollandse graaf. Zeeland heeft ook in later tijden altijd tot het Noorden behoord. Zeeuwsch- Vlaanderen bleef aanvankelijk Vlaams, maar werd na de 80-jarige oorlog Staats grondgebied, generaliteitsland. Dat was de politiek. Nu de mensen. De bewoners van ons gewest. Veel Zeeuwen, die hun stamboom napluizen, stuiten uiteindelijk - als ze maar lang genoeg doorzoeken! - op voorouders uit de Zuiderlijke Nederlanden (Vlaanderen en Brabant met name). Walcheren heeft erg van de 80-jarige oorlog te lijden gehad. Naar mijn idee zijn grote delen van het eiland eind 16e eeuw ontvolkt geraakt. Die lege plekken werden opgevuld door vluchtelingen uit het Zuiden. Hierbij bevonden zich zeer veel geschoolde ambachtslieden, maar ook handelaars (als de be roemde Balthasar de Moucheron). Ook al eerder vestigden zich overigens mensen uit het zuiden in deze streken. Middelburg kreeg in de periode 1360-1571 ruim 6.700 nieuwe poorters. Hiervan kwam 1/7 deel uit Vlaan deren, en de meeste Vlamingen (om precies te zijn 273) kwamen uit Brugge. Tot zover voor wat de bevolking betreft. Bij de bedrijvigheid der mensen, de economie, wil ik wat langer stilstaan. Door haar ligging was Middelburg een ideale voorhaven voor het Vlaamse achterland. Vlaanderen was in de 13e en 14e eeuw één van de belangrijkste economische centra van Europa. En in Vlaanderen was Brugge één van de voornaamste steden. Ontstaan uit een in de negende eeuw opgerichte burg (net als Middelburg dus!), ontwikkelde de stad zich voorspoedig. De naam Brugge schijnt van Scandinavische oorsprong te zijn. Het oud-Noorse 'bryggja' betekent landingssteiger of kaai; het handels- element zat er dus al vroeg in! Brugge lag aanvankelijk aan zee, maar niet lang. De verbinding met de zee is voor Brugge altijd wat problematisch gebleven. Dat verhinderde echter niet dat Brugge uitgroeide tot een handelscentrum van formaat. In 1180 werd een voorhaven aangelegd: Damme, waar de per zee- 11

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1984 | | pagina 13