Contacten met Brugge en de aldaar gevestigde kooplieden waren menigvuldig.
Handelaars uit aller heren landen wisten via Brugge ook de weg naar Middel
burg te vinden. Zo kwamen er bijvoorbeeld in september 1412 bij de Middel
burgse stadsregering brieven binnen van Portugese kooplieden, die naar de
vestigingsmogelijkheden in onze Arnestad informeerden. Toch bleef Middel
burg maar een klein stadje (omstreeks 1525 woonden er vermoedelijk een
5.000 a 6.000 mensen; twee eeuwen eerder woonden er in Brugge zesmaal
zoveel!). Er waren nogal eens (competentie)geschillen tussen Middelburg en
Brugge, vooral toen het de laatste stad eind 15e eeuw slechter ging door de
verzanding van het Zwin. Die verzanding vonden de Middelburgers in het
geheel niet erg. Zij konden daar immers van profiteren! De grotere, dieper
liggende zeeschepen voeren niet verder dan Walcheren. Daar werden de
goederen op de rede van Arnemuiden overgeladen in lichters, die vervolgens
afzakten naar Brugge. Schippers uit Brugge en Middelburg hebben ook lange
tijd strijd gevoerd om het transport van de wol, die uit Spanje naar Vlaanderen
gevoerd werd. Er werd een niet erg economisch compromis bedacht: de Mid
delburgers zouden de wol van de Scheldemond tot aan Sluis of Sint Anna-ter-
Muiden, voorstadjes van Brugge, vervoeren en de Bruggenaren konden van
daar de wol naar hun eigen stad brengen
Toch keek men ook wel goed hoe het er bij de oudere en rijkere zuiderbuur
toeging. Bijvoorbeeld in 1451 toen er door het Middelburgse stadsbestuur eens
H geïnformeerd werd naar de geldende ordonnatie op de Brugse stadskraan.
De stroom van Vlaamse protestantse vluchtelingen naar het Noorden (eind 16e
v eeuw) kwam al ter sprake. Hier kan nog gewezen worden op een belangrijke
V groep in die emigranten: de orthodoxe Calvinisten. Zij zijn vooral verant-
woordelijk geweest voor de verdere 'protestantisering' van Zeeland en de rest
van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden.
Twee beroemde predikanten, die ook noordwaarts trokken, waren Herman
Faukelius (geboren te Brugge en overleden te Middelburg in 1625) en de
Bruggenaar Franciscus Gomarus, die van 1611 tot 1615 in Middelburg woonde
en werkte.
De 80-jarige oorlog sneed de contacten tussen Noord en Zuid vrijwel geheel af.
Toen de oorlogshandelingen rondom Brugge ophielden, bloeide de stad wel
weer wat op, maar toch nooit meer als voorheen. Vooral de betrekkingen met
Spanje werden nu belangrijk voor Brugge. Doordat er eeuwenlang weinig
veranderde aan het stadsbeeld van Brugge - de stad bleef gelukkig van oorlogs-
of natuurgeweld behoed - bleef het oude middeleeuwse deel, met de 13e eeuwse
omwalling en de 4 stadspoorten goed bewaard. Daardoor bleef Brugge zeer
aantrekkelijk; de moderne toerist heeft de handelaar van weleer vervangen.
Tot besluit enige citaten uit 'Vlaanderen door de eeuwen heen' over het
sfeervolle Brugge:
'Gij moet bij valavond langs de schilderachtige reien, de stille, rustige pleinen
en de kronkelige, haast onbegaanbare straten gewandeld hebben om de zuiver-
middeleeuwse geest te kunnen aanvoelen, die in de lage landelijke huisjes en in
de karakteristieke trapgevels met hun ontelbare Madonnabeelden bewaard
gebleven is. Gij staat voor het stoere belfort met zijn zuilengang en zijn fiere
halletoren, die zich tachtig meter in de hoogte verheft. Gij blijft ontroerd mij
meren bij de kapel van het Heilig Bloed, waarin de Romaanse en de Gotische
13
