Te vroeg gezongen! Te vroeg gejuicht! Even later klinken vanaf de Vlaamse kust twee doffe kanonschoten. Onschuldig? Even later bewijst het fluitend geluid boven de hoofden van de feestvierenden dat het artillerievuur is, waarvan de brisantgranaten een venijnige scherfwerking blijken te bezitten. Met regelmatige tussenpozen volgen de schoten elkaar op. De belaagde mensen in dit niemandsland ervaren al spoedig dat zo lang de granaten fluitend langs komen er weinig gevaar te duchten is. Blijft de fluittoon na het afvuren uit, dan moet het ergste gevreesd worden. In het bijzonder voor de vluchtelingen op de zolders van de ondergelopen huizen wordt het de nacht der verschrikkingen. Rinkelende ruiten, wegschui vende dakpannen, felle tikken van granaatscherven tegen de muren of zelfs inslagen op de daken. In angst buigen de ouders zich over hun kleine kinderen om hen als het ware met het eigen lichaam te beschermen voor het geval een granaat explodeert. Waar de huizen op het droge staan, blijft men die nacht zo laag mogelijk bij de grond. Enkelen, die zich buiten wagen, lopen groot risico. Een poging van twee echtparen met hun kindertjes naar Domburg te ontkomen, mislukt jammerlijk. De rondvliegende scherven nopen hen tot terugkeer. Met de arm zalige vlotjes waarover ze beschikten, zou het zelfmoord geweest zijn. Van een andere vluchteling werd later verteld, dat hij tot het middel badend door het water zijn vrouw op een vlotje van Oostkapelle naar Aagtekerke duwde om zo beiden in veiligheid te geraken. Bij het aanbreken van de dag van donderdag 2 november eindigt het storings- vuur van de Zeeuws-Vlaamse en Belgische kust en kan de balans opgemaakt worden. Die nacht vielen er elf doden en verschillende gewonden in en rond Oostkapelle. Domburg Als het grauwe licht van de donderdag daagt voor vriend en vijand, ontwaken de Domburgers in een vredige stilte. De geallieerden hebben nu het gehele dorp in hun bezit. Mensen, die uit de gevarenzone gevlucht waren, kunnen nu weer hun eigen bedoeninkje opzoeken. Soms verdrietig door verlies van familie of verloren gegaan goed, soms verheugd omdat lijf en goed gespaard is. Hier en daar smeult het nog na in de verbrande huizen. Voorzichtig baant een geallieerde tank zich een weg door de straten om de watertoren onder vuur te nemen. Enkele Duitse waarnemers bevinden zich nog in de watertoren om gegevens over de oprukkende geallieerden door te geven. Enkele goed gerichte schoten slaan flinke bressen in de toren en verjagen de laatste Duitsers. Die dag komen uit de Manteling grote groepen Duitse krijgsgevangenen te voet door het dorp om via Westkapelle naar het bevrijde Vlaanderen te worden afgevoerd. Hun doden begraven ze op het grasveld voor het Badhotel. Oostkapelle Ook rond Oostkapelle is het nu stil. In een in der haast ingericht noodzieken huis tracht men de nood zoveel mogelijk te lenigen. Een ieder die zich buiten begeeft, moet dit op eigen risico doen. Dat ondervindt deze morgen een jong gezin met een driejarig zoontje, dat vanuit het ondergelopen gebied een bezoek aan het dorp wil brengen. Nauwelijk hebben ze met hun vlotje een paar honderd meter langs Schoonoord van de freules Van Citters en langs 20

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1984 | | pagina 22