Magnolia, bewoond door de heren Van Teylingen - kamerheren van de koningin in buitengewone dienst - afgelegd, of de beweging in het water wordt door een Spitfire opgemerkt. In duikvlucht meent de piloot een doelwit op het oog te hebben. Een witte zomerpet en de witte vlaggestok, die dienst doet als vaarboom, redt het zwaaiende echtpaar het leven. Het is een kwestie van seconden waarin over leven of dood werd beslist. Even later openen de Duitsers vanuit het duin afweervuur en duikt de moedige piloot als een nijdige wesp op de geschutsopstellingen bij Flensburg en Mammouth. Hij klaart zijn karwei op onnavolgbare wijze en wijkt dan uit naar het bevrijde Zuiden. Die dag naderde het front. Het afschieten van raketten vanaf het Duitse fort Flensburg en Mammouth over de bosrand, in de richting De Hamster en Westhove verried een trage opmars der geallieerden. Een inslaande granaat in de Dorpsstraat van Oostkapelle eiste midden op de dag twee levens en enkele mensen werden gewond. De huizen in het water bleken erg gehavend, een groot gat in het dak van een boerenschuur liet duidelijk de kracht van deze granaten zien. Goede raad was duur voor de komende nacht. In ieder geval gold als een belangrijke stelregel: weg uit de onder water staande huizen, die te weinig bescherming boden tegen de inslaande projectielen. De afgelopen nacht waren de laatste uren zelfs met opgetrokken benen beneden doorgebracht, boven op de tafel of op de stoelen boven het klotsende water. De gevleugelde woorden van de freules Van Citters van het droogstaande Schoonoord zouden nog lang in de oren der verjaagden klinken: 'Daar waar we 45 mensen herbergen, kunnen we er ook 58 hebben. U zult u echter tevreden moeten stellen met de hal, de kamers zijn alle bezet. En wilt u ruimte maken als de projectielen inslaan, want dan zoeken alle bewoners hun toevlucht in de hal'. Hoe dankbaar zijn de dodelijk vermoeide vluchtelingen, als ze op de grote plavuizen in de hal hun vermoeide leden kunnen strekken na een slapeloze nacht. Zou de nieuwe dag de lang verbeide bevrijding brengen? In vele Oost- kapelse huizen zien allen er reikhalzend naar uit. Door de grote verliezen bij de landing van Westkapelle is de stootkracht van de geallieerden verzwakt en vraagt generaal Simonds versterking teneinde de aanval richting Vlissingen en Vrouwenpolder kracht bij te kunnen zetten. En dan is daar ook nog het eiland Schouwen-Duiveland, op tien kilometer afstand, vanwaar de vijand de bewegingen van de geallieerden met argusogen gadeslaat. In het niemandsland tussen Domburg en Oostkapelle Zo gaan de dagen in spanning voorbij. Na een stormachtige zondag van 5 november bekruipt enkele waaghalzen de onbedwingbare lust te trachten contact te maken met de bevrijders. In Duinbeek trokken heel wat vluchte lingen uit Domburg bijeen. Deze mensen, eerst opgejaagd tijdens de vreselijke bombardementen van 3 en 17 oktober in Westkapelle, zochten tevergeefs een onderkomen in Domburg. Door de bossen onder langs het duin, tussen de mijnenvelden door, hopen ze hier het vege lijf te redden. Samengedromd op het bordes bij de voordeur luisteren ze naar het naderende geweervuur. Dan even later verschijnt de eerste Tommy in kaki-uniform met groene baret, het geweer in draaghouding voor het lichaam. Het blijkt een Fransman te zijn, die uit de zenuwachtige gebaren van de vluchtelingen blijkbaar geen wijs kan 21

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1984 | | pagina 23