bouwden we een tweede, maar nu meer het land in, ongeveer een meter of 10
van de eerste af. Dat moest dan gebeuren tijdens een pauze in de beschie
tingen. Twee dagen en drie nachten lagen we onder granaatvuur. In de laatste
nacht viel er een granaat tussen de twee schuilkelders in. Die nacht hoorden we
plotseling het geluid van een geweldige ontploffing. Toen werd het spoedig
daarna stil, angstig stil. Na enkele uren - het werd al wat licht - zijn we toen
met z'n tweeën op verkenning uitgegaan. De boerderijen in de omgeving
bleken verlaten te zijn. Het kanon dat opgesteld stond in de boomgaard aan
het einde van de Molendijk had een voltreffer gekregen en was kennelijk ook
overhaast in de steek gelaten.
De Molendijk was ter hoogte van de aansluiting met de Boomdijk 'in de lucht
gevlogen'. Kennelijk was dat die grote klap geweest. Het gat was zeker 10 tot
12 meter diep. Duitsers waren nergens meer te bekennen, ook niet in Nieuw-
land waar we later op de morgen heengegaan zijn. In de muziektent, die in
het talud van de Molendijk stond, recht tegenover de Korteweg en de huidige
Oude Rijksweg, was een Duits kanon door de vloer gezakt. Het was de morgen
van de 5e november. Nieuwland was vrij!
Nadat de B- en de D-compagnie van de Cameronians op 3 november waren
teruggeslagen, kregen zij in de avond versterking van het 5e bataljon Highland
Light Infantry. Die nacht konden ook weer voldoende voorraden worden
aangevoerd. In de ochtend van de 4e november gaan de Schotten dan ook
wederom tot de aanval over, zowel in de richting Nieuwland als in de richting
Sloedam.
De hofstede Groeneberg aan het begin van de Nieuwkerkseweg wordt
genomen. Dat betekent het begin van het einde van de tegenstand. Ook op de
Sloedam vorderen de Glasgow Highlanders, zij het moeizaam. Na met zijn
bren een mitrailleursnest uitgeroeid te hebben, maakt soldaat McGregor
contact met de Glasgow Highlanders op de dam.
Richting Nieuwland worden ook goede vorderingen gemaakt. Vermeld is
reeds, dat de Duitsers in de nacht van 4 op 5 november de Molendijk ter
hoogte van de Boor idijk in de lucht lieten vliegen. Dat was in deze contreien
het laatste wapenfeit van de bezetters. Het betekende tevens dat de Britten nu
de situatie rondom de Sloedam en in Nieuwland en Arnemuiden - daar
kwamen de eerste Schotten op 5 november - meester waren.
Terug naar het begin van ons verhaal en naar het opschrift. De actie was
naamloos, omdat ze niet de moeite van een naamgeving waard scheen.
Sommigen (Velen?) vonden echter de overtocht door het Sloe zo'n belangrijke
gebeurtenis, dat op de plaats waar de Schotten in de Bijleveldpolder voet aan
land zetten op Walcheren een gedenksteen werd neergezet waarop de in het
begin van dit verhaal vermelde tekst. De juiste landingsplaats staat aangegeven
op het hierbij afgedrukte kaartje. De heer F. de Nooijer, ons lid dat mede
gezorgd heeft voor dit verhaal, had daarvan wel eens iets gehoord. Tijdens een
gesprek met de heer J. Dingemanse, wonende aan de Binnendijk te Nieuw- en
St. Joosland, bevestigde deze dat er een monument geweest was. Waar was dit
gebleven? De landingsplaats ligt nu in het haven- en industriegebied.
Bij de aanleg werd het monument, naar bij onderzoek bleek, weggehaald.
Men vond het onjuist om het 'maar weg te gooien', vandaar dat het naar een
opslagplaats van de N.V. Haven van Vlissingen werd gebracht in Nieuwdorp
en daar weer keurig netjes werd herplaatst. Natuurlijk klopte toen de tekst niet
meer, maar men wist er ook geen weg mee. Het gekke was, dat niemand meer
naar het monument vroeg. Het monument was vergeten, zoals ook de strijd
30
