papier keilt. Alles lekte. Mijn kamer dreef onder, door alle ramen aan de straatkant spetterde water binnen. In de gang kwam het water door de ramen binnen, liep achter langs de bank en vormde bij de salondeur een plas. De appels op zolder lagen in 't nat. Toen ik 's avonds in bed stapte was dit drijf! Lakens, dekens, matras, alles was nat, zodat ik op de kleine logeerkamer sliep. Het weer hield in den nacht nog aan. Verschrikkelijke hagelbuien maakten me wakker, maar de slaap overwon tenslotte. Toen ik in de stad kwam, kreeg ik vele verhalen over de verliezen die de ver schillende menschen hadden geleden, maar toch kreeg ik een indruk, alsof men in de stad niet zoveel had doorgestaan als wij buiten, met allemaal boomen om ons heen die op het huis konden vallen. Nu de olm weg is, zal het ons een beetje makkelijker zijn a.s. November 1921 van Vijvervreugd te moeten scheiden van 'het in goeden staat van onderhoud verkeerende Vijvervreugd'. Na het vertrek van de familie van Hoek naar een woning aan de Rouaanse Kaai te Middelburg, werd Vijvervreugd weer te koop aangeboden en naar aanleiding daarvan, verscheen er in 1922 in de Middelburgsche Courant een advertentie van de volgende inhoud: TE KOOP De in zeer goeden staat van onderhoud verkeerende BUITENPLAATS 'VIJVERVREUGD' gelegen in de gemeente Koudekerke, aan den Koudekerkschen Straatweg op 15 minuten gaans van Middelburg, bestaande uit: Ruim en zeer gerieflijk HEERENHUIS met groote marmer-bevloer de Vestibule, geschilderde plafonds; badkamer; W.C.'s, Gasleiding, vaste spiegels en buffet; eiken betimmerden Heerenkamer enz. Koet siers- en Tuinmanswoningen, Koetshuis, en Stal, Bosch en Vijvers enz. voor het geheel groot 3.28.20 H.A. In 3 perceelen en combinaties. Aanvaarding 1 November 1922. Nadere inlichtingen te verkrijgen ten kantoren van den Notaris J.C. Blaupot ten Cate te Middelburg. Bewoner van Vijvervreugd werd toen de heer Suringar, zoon van een Rotter damse notaris, die Vijvervreugd omstreeks 1926 betrekt. Oudere Middelburgse of Koudekerkse inwoners zullen zich deze bewoner wel licht nog kunnen herinneren. Een fors postuur en altijd gehuld in een lange zwarte cape met zwarte hoed. Enkele malen per jaar vertrok hij met een taxi naar het Kasteel Dussen (Land van Heusden en Altena) om zijn zuster te bezoeken, die op dat kasteel woonde. Na restauratie van dat kasteel werd een klokkenstoel aangebracht die afkom stig is van het kasteel Moermond, bij Renesse. Suringar bewoonde Vijvervreugd tot ongeveer 1941, toen het werd gevorderd door de Duitse bezetters. In de Middelburgsche Courant stond op 3 januari 1925 het volgende bericht: 18

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1985 | | pagina 20