papier keilt. Alles lekte. Mijn kamer dreef onder, door alle ramen aan de
straatkant spetterde water binnen. In de gang kwam het water door de ramen
binnen, liep achter langs de bank en vormde bij de salondeur een plas. De
appels op zolder lagen in 't nat. Toen ik 's avonds in bed stapte was dit drijf!
Lakens, dekens, matras, alles was nat, zodat ik op de kleine logeerkamer sliep.
Het weer hield in den nacht nog aan. Verschrikkelijke hagelbuien maakten me
wakker, maar de slaap overwon tenslotte.
Toen ik in de stad kwam, kreeg ik vele verhalen over de verliezen die de ver
schillende menschen hadden geleden, maar toch kreeg ik een indruk, alsof men
in de stad niet zoveel had doorgestaan als wij buiten, met allemaal boomen om
ons heen die op het huis konden vallen.
Nu de olm weg is, zal het ons een beetje makkelijker zijn a.s. November 1921
van Vijvervreugd te moeten scheiden van 'het in goeden staat van onderhoud
verkeerende Vijvervreugd'.
Na het vertrek van de familie van Hoek naar een woning aan de Rouaanse
Kaai te Middelburg, werd Vijvervreugd weer te koop aangeboden en naar
aanleiding daarvan, verscheen er in 1922 in de Middelburgsche Courant een
advertentie van de volgende inhoud:
TE KOOP
De in zeer goeden staat van onderhoud verkeerende
BUITENPLAATS 'VIJVERVREUGD'
gelegen in de gemeente Koudekerke, aan den Koudekerkschen
Straatweg op 15 minuten gaans van Middelburg, bestaande uit:
Ruim en zeer gerieflijk HEERENHUIS met groote marmer-bevloer
de Vestibule, geschilderde plafonds; badkamer; W.C.'s, Gasleiding,
vaste spiegels en buffet; eiken betimmerden Heerenkamer enz. Koet
siers- en Tuinmanswoningen, Koetshuis, en Stal, Bosch en Vijvers
enz. voor het geheel groot 3.28.20 H.A.
In 3 perceelen en combinaties.
Aanvaarding 1 November 1922.
Nadere inlichtingen te verkrijgen ten kantoren van den Notaris J.C.
Blaupot ten Cate te Middelburg.
Bewoner van Vijvervreugd werd toen de heer Suringar, zoon van een Rotter
damse notaris, die Vijvervreugd omstreeks 1926 betrekt.
Oudere Middelburgse of Koudekerkse inwoners zullen zich deze bewoner wel
licht nog kunnen herinneren. Een fors postuur en altijd gehuld in een lange
zwarte cape met zwarte hoed.
Enkele malen per jaar vertrok hij met een taxi naar het Kasteel Dussen (Land
van Heusden en Altena) om zijn zuster te bezoeken, die op dat kasteel
woonde.
Na restauratie van dat kasteel werd een klokkenstoel aangebracht die afkom
stig is van het kasteel Moermond, bij Renesse.
Suringar bewoonde Vijvervreugd tot ongeveer 1941, toen het werd gevorderd
door de Duitse bezetters.
In de Middelburgsche Courant stond op 3 januari 1925 het volgende bericht:
18