dienst moesten doen als drijvers voor een loopbrug over één der vijvers! Van
een geheime distilleerderij was dus geen sprake!
Bij de bombardementen van de dijken, waardoor een groot deel van Walche
ren onder het zeewater kwam, ontkwam ook Vijvervreugd niet aan deze
catastrofe.
Vijvervreugd met de bossen en de vijvers werden overspoeld door de zee,
terwijl de buitenplaats er eenzaam en verlaten, met het klotsende water in de
salons, bij stond.
Na de droogmaking van Walcheren was de oude buitenplaats Vijvervreugd
van alle glorie ontdaan. De oude bomen stonden kaal en doods in het park en
werden spoedig gerooid. Een kaal landschap bleef over. Men noemde
Walcheren toen 'Land zonder schaduw'.
Door de Stichting Nieuw Walcheren werd een actie begonnen onder de naam
'Plant een boom op Walcheren'.
Via giften, zowel uit binnen- als buitenland, kon men inderdaad weer bomen
op Walcheren planten en zo werd de eertijds zo geprezen 'tuin van Zeeland'
werkelijk weer tuin, zoals men heden ten dage kan waarnemen.
Na het overlijden van de heer Suringar in 1948, hij woonde toen in Leiden,
werd in 1950 Vijvervreugd verkocht aan ir. F.H. Klokke, architect te Middel
burg, die het in 1955 weer verkocht aan N.V. Focus Veilig. Daarna ging het in
bezit over aan de Stichting Verpleeg- en Rusthuizen Zeeland.
In die tijd is Vijvervreugd nog bewoond geweest door mevrouw H.H. Dop, die
op de buitenplaats een kindertehuis hield. Later werd de familie Kooistra
bewoner van Vijvervreugd. Na hun vertrek stond Vijvervreugd leeg.
Op een oudejaarsmiddag - om precies te zijn 31 december 1968 - werd het lot
van Vijvervreugd beschoren. Grote rookwolken kwamen uit het dak en met
loeiende sirenes kwamen de brandweerauto's van Middelburg. Herstel bleek
onmogelijk en in 1969 werden de resten gesloopt.
Sedert de bouw in 1760, dus ruim 200 jaar, had Vijvervreugd een dominerende
plaats ingenomen in het Walcherse landschap.
Evenals vele Walcherse buitenplaatsen vond ook Vijvervreugd op deze wijze
haar einde.
Na dit alles gelezen te hebben, vraagt U zich misschien af: hoe zou Vijver
vreugd er van binnen uitgezien hebben; ik zou bijvoorbeeld wel eens willen
weten hoe de indeling van het huis was.
Wel, die indeling is uit oude tekeningen nog te reconstrueren.
De hoofdingang bestond uit 2 naar binnen slaande deuren, die tesamen een
breedte hadden van ongeveer 1.50 meter. Rechts van de vestibule, evenals links
daarvan kamers en achter de vestibule twee ineenlopende kamers, die elk een
afmeting hadden van 6 x 6 m. Daarachter een serre die aan de tuin grensde,
groot 20 m2.
Aan het einde van de vestibule was een trap naar de eerste verdieping, waar
nog 5 kamers waren. De twee achterste tuinkamers op deze verdieping hadden
elk een afmeting van 6 x 6 m. Dus praktisch alle kamers hadden dezelfde
afmeting, waarbij het getal 6x6 sterk naar voren komt.
In de veilingaankondiging in 1869 wordt gesproken over de buitenplaats met
het bosch van vermaak. Dat alleen al spreekt voor zichzelf. Naast de patrici-
20
