'Eêt, 'ee?
't Was a naebie een 'eele weke vee 'êêt. Noe begriep je ineens a, dat dat nie van
deze zeumer gewist is, want as 't toen twi daegen een bitje werm was, sloog 't
wee om, en was 't weer vö een ankommend truitje! Je was blieë, as 't nie
regende! Wat was 't toch nat Je zou er op den duur groen van uut gae
slae! -
Neeë, 't is a een paer jaer 'eleeë, en zo as 'k a zei: toen was 't vee 'êêt.
Jaop en Siene waere a mensen op leeftied, zogezeid 65 en ze weunden in een op
denpront 'uusje op een van de durpen op Walcher. 't Was een bitje een oud
achtig gedoentetje; 't was van een tante van Jaop 'ewist. Mer toen a ze der in
gienge 'adde ze een bitje verbouwd: een nieuwe keuken der in, een does en de
raemen groter en zo. 't Was een gaef 'uusje geworre.
Mer noe was 't midden in de zeumer en ze zaete in 't 'uus van der dochter
Jannie. Die was mee der man op vekansie naer Spanje en ze liete der 'uus nie
graeg leeg stae; 't is tegenwoordig zo'n aorigen tien 'ee? Bovendien 'adde ze ok
nog een 'ond en zo'n beest mot toch vö gezurgd worre. Zodoende dat Jaop en
Siene in 't 'uus van Jannie waere en in 'ulder 'uus zat noe een kleindochter
mee der man; dan bleef dat ok beweund.
Siene dee 't 'uus'ouwen en Jaop kuierden mee den 'ond. Dien 'ond was een
bokser, zó een daer a 't net van is, of da ten mee z'n kop tegen een deuren
gelópen is, glad plat. Een neuze 'ad 'et beest bienae nie; dat was zó mer een
dotje bovenop. Menseboksers 'ebbe ok wel is van die aorige neuzen, want daer
kriege ze aoltied klappen op, en Siene docht, dat die 'onden zonder neuze
daerom boksers 'êêtten.
't Was een vee mooi 'uus, dat van Jannie. 't Stoeng in een nieuw stik van 't
durp en in die straete wazze aolle 'uzen eender. En in de straete achter ook.
Daer 'ad Siene in 't begin an motte wenne, da bie aol de buren 't net eender
was as bie 'ulder. En Jaop ok, want die was een van d'eeste daegen mee z'n
fiets bie de buren achter 'erocht. Ja, in dat padje was 't aolles begroeid mee
groen of planke schuttingen mee een 'ekkentje der in. Dan kon je toch nie
wete, waer of je most weze? Neeë, 't was nóg erger mee die 'uzen, want Jo, der
aore dochter, weunde op Koukerke, ook in zo'n nieuwe straete (ze bouwe
tegenwoordig an aolle durpen nieuwe stikken, 't lieke net puusten) en dat 'uus
was net eender as dat van Jannie! Allenig 'ad Jo nog een deure tussen de gank
en de voordeure. Dat 'êêtten 'de hal', en daer stoenge de laerzen van de
kinders en d'r rolschaessens en zó, dus net as vroeger 't klompekot. -
Jannie d'r 'uus stoeng zó, dat in de voormiddeg de zonne an de achterkant
was. En dan was 't binnen net een oven. Achter was een stik tegels en een padje
naer 't schuurtje en as de zonne daer 'êêl den ochtend op stoeng en op die gróte
raemen, was 't er nie om 'ouwen. -
Jaop was mee die wermte op de mederne toer 'egae, die droeg dan es een
korten broek en blóte benen! Siene 'ad 'et er nie zo op; in 't begin 'ad 'n van
die witte bénen, net een 'oen mee kalkpóten! En je kon percies zie, waer a 't
boord van z'n boezeroen zat! Mer noe was 'n zó bruun as een beier en was
aolles één kleure. Allenig aol dat grieze 'aor op z'n bost, dat zag je deu 't
garretje van z'n over'emde steke. Siene wist netuurlijk wè, dat 'n dat 'ad, a je
18
