RONDWANDELING DOOR AAGTEKERKE op 24 augustus j.l. o.l.v. de heer Klap Zou het over dertig jaar net zo gaan met de Zeeuwse klederdracht? Als je dan wordt gezien in Walchers costuum zullen ze je dan meenemen naar het ziekenhuis? En als je dan onderzocht bent en je niets mankeert en je bent goed bij je hoofd, zullen ze je dan overbrengen naar een Walcherse boerderij in het Openluchtmuseum in Arnhem? Ondanks deze winterse zomerdag waren toch 19 belangstellenden aanwezig. Aan de oorsprong van de naam 'Aagtekerke' wordt getwijfeld: Genoemd naar Sinte Agatha, een martelares, die ca. 250 ter dood gebracht werd? In 1327 wordt reeds van die naam gewag gemaakt. Of is deze Sinte Agatha een abdis geweest van een voormalig klooster aan de Kloosterweg? Of is de naam afgeleid van St. Aagtendag, toen, tijdens St. Elisabethsvloed, grote delen van Noord Beveland overstroomden? In ieder geval werd de naam verbasterd tot 'Aagtekerke', zoals 'St. Beda's kerke' - 'Biggekerke' werd. We startten in de dorpskerk, een éénbeukige 17e -eeuwse kerk, gebouwd op een kreekrug. Ze bevat een mooie uitgesneden preekstoel uit diezelfde tijd. Maar dé bezienswaardigheid is hier wel een epitaaf, als nagedachtenis aan de Ambachtsheer Thibaut en zijn vrouw. Het is gemaakt door de beroemde 'bouwer-van-grafmonumenten' Rombout Verhulst, die o.a. ook het graf monument van M.A. de Ruyter vervaardigde. Vol symbolische voorstellingen verwijst het naar dood en vergankelijkheid. De aankleding van onze (protestantse) kerken was (en is) niet zó opwekkend! Men heeft dit gedenk teken uit schennershanden weten te redden t.t.v. de Franse revolutie en de Tweede Wereldoorlog. Ondanks de vertelkunst van oud-schoolmeester Klap betwijfelden toch enkele aanwezigen het hoger-geplaatst-zijn van de notabelenbank achter in de kerk. Na het bezoek aan de kerk trotseerde het merendeel van de aanwezigen regen en wind, om via een o zo groen knollenland de geheel gerestaureerde molen te bereiken. Jammer dat we moesten volstaan met het bekijken van de buiten kant, omdat de molenaar niet thuis was. Hoewel niet meer in gebruik, heeft hij de verplichting deze bovenkruier één maal per week te laten draaien. Nog steeds wordt jaarlijks het symbolische bedrag van 1,- betaald voor maalrecht en windrecht. Dit laatste ooit ingevoerd door de ambachtsheer als... belasting verhoging! Deze geheel houten molen is een grondzeiler. Pas dus op geen klap van de molen te krijgen, wat hier al twee kinderen het leven gekost heeft. Terug op het aardige dorpsplein, waar enkele 17e eeuwse huisjes gerestaureerd zijn en nog worden, begeleidde de heer Klap ons het dorp uit om al rijdend, het verschil in hoogte in het terrein waar te nemen. R.R. 23

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1985 | | pagina 25