FLORA OP WALCHEREN
De gevlekte Aronskelk.
Toen we voor de plantkundeles op school bloemen voor de leraar moesten
meebrengen om te determineren, kwam ik eens met de in het wild groeiende
Aronskelk aandragen.
Ik praat nu uit de tijd, dat Walcheren nog niet onder het zeewater had gestaan.
'Hé, waar heb je die vandaan?' wilde de leraar weten. Ik vertelde hem ze in het
kreupelhout naast het weggetje van de Grote Abeele naar het voetveer over het
Kanaal door Walcheren gevonden te hebben.
De leraar vertelde ons, dat daar vroeger een kloostertuin of iets dergelijks
gelegen moet hebben. De kloosterlingen hadden nogal een verscheidenheid aan
kruidgewassen om het leed van zieken uit hun omgeving te verzachten of de
ziekte te bestrijden.
Jammer genoeg heeft de inundatie van de zee op Walcheren veel verloren doen
gaan, zeker zo'n tere plant als de Aronskelk is.
Mijn vraag aan onze lezers(essen) is, of er nog meer plaatsen op Walcheren
zijn, waar deze plant voorkwam of nu nog voorkomt, buitenom de droogge-
bleven kuststrook.
De salomonszegel
Een andere plant, die naar ik meen, enig op Walcheren is, is de veelbloemige
salomonszegel. Deze in de schaduw groeiende plant dankt zijn naam aan de
lidtekens op de wortelstok, die gelijkenis moeten vertonen met het zegel van
koning Salomon. De plant vertoont veel overeenkomst met het ons bekende
'lelietje van dalen'.
Bij toeval vond ik dit vriendelijke plantje op enkele vierkante meters onder een
meidoornstruik in een wild begroeid stuk duinterrein in het waterwingebied
van Oranjezon.
Op de Brabantse zandgronden komt de plant meer voor en wordt hij in de
volksmond 'de zeug met biggen' genoemd.
Ook nu weer mijn vraag: zijn er onder onze lezerskring mensen, die de salo
monszegel ook elders op Walcheren hebben aangetroffen?
In het wetenschappelijke werk over Walcheren van de hand van dr. H.A.
Visscher. Uitg. van Romen te Bussum, verschenen in 1983 over natuur, land
schap en geschiedenis, besteedt hij een hoofdstuk aan de levende natuur over
de plantengroei in de duinstreek op Walcheren.
Hij beschrijft daarin, dat aan de binnenzijde van de duinen in de opgaande
bossen met een weelderige ondergroei, o.a. de gevlekte Aronskelk voorkomt.
De salomonszegel wordt echter in het geheel niet genoemd: een bewijs te meer
dat we deze plant voor Walcheren uniek mogen noemen.
Een reden te meer om de lezers van onze heemkundige kring hierop attent te
maken en te informeren.
24
