NOGMAALS: DE BETEKENIS
VAN DE NAAM VLISSINGEN
etablissementen, zult U zeggen. Dat is maar gedeeltelijk waar, want vooraf
wordt, zij het kort, de Walcherse bierhistorie geschreven.
Na een inleiding, waarin het gebruik van bier en het brouwen aan de orde
worden gesteld -U vindt daarin recepten voor het Koudekerks gerstebier en het
Ritthems donker- volgt een opsomming van de bierbrouwerijen op het
platteland van Walcheren en in Vlissingen, waarna het brouwen en verhande
len van het edele gerstenat in Middelburg, zoals dat vroeger gebeurde,
beschreven. Handel, bieraccijnzen, de gilden en de brouwerijen komen daarbij
in zicht. Tot slot geven de samenstellers in het hoofdstukje 'Het bier en wij'
aandacht aan het serveren, schenken en proeven van bier.
In het boekje staan ook nog wat nuttige wenken en een aantal adressen voor
het geval U zelf bier wil gaan brouwen c.q. wat meer over bier wilt weten.
Naar mijn mening hebben de samenstellers een stukje 'heemkunde'
vastgelegd, waar we zelf niet aan gedacht zouden hebben. Alleen daarom al
verdient het de nodige aandacht.
H.
'Walchers Bierboek', samengesteld door Guus Lindner, Rinus van Reems, Jan
van Schaik, Peter Sijnke en Chris Wisse.
Verkrijgbaar in de boekhandel, prijs 10,-.
Evenals de heer Kareis las ik, in het januari-nummer van dit jaar, de
opmerking over de naam Vlissingen.
De betekenis van Vliss-ingen doet mij tot een andere conclusie komen dan de
heer Kareis.
In de rij plaatsnamen, die hij met elkaar vergelijkt, zijn er twee n.l. Gorichem
en Kedichem, die van Keltische oorsprong zijn (dit is mij verteld door een
leraar geschiedenis, die in Gorinchem woont!).
De Kelten woonden verspreid over Europa ten tijde van het begin van onze
jaartelling en de Noordgrens was de Rijn.
Nu is Gorichem bij het uitspreken van de naam Gorkum de in weggevallen.
In Kedichem is bij uitspraak Kekum di weggevallen. Verder werd chem tot
kum of kom zoals in Beusichem-Beusekom.
Wat betreft de uitgang -ingen is mij opgevallen, dat in Nederland veel plaatsen
die eindigen op -ingen, aan stromend water liggen. Ik noem dan Vlissingen,
Wemeldinge, Kruiningen, Vlaardingen, Scheveningen, Harlingen en
Wageningen. In Duitsland liggen ontelbare plaatsen, die eindigen op -ingen en
-ungen, langs de rivieren.
Het eerste deel van Vlissingen, dus Vliss, zou wel eens verband kunnen houden
met het woord Fluss (rivier) en fliessen (vlieden).
De Engelsen noemen Vlissingen; Flushing, waarbij Flush (stroom) dus ook een
stroming aanduidt.
Vlissingen zou dus wel een vliedend water kunnen betekenen en dat het een
plaats is, die aan stromend water ligt, daar kan niemand aan twijfelen.
A.M. van Loo-Ditmar
april 1986.
35
