u 'W?r- /é:?yv% s< mp- :M°VLANDFR0NT 6j)0j;k„,„|,:Urk, LANOFRONT/ LANDFRONT^ Ll-chtdoeibr.f rerij "3'*'v J';'-ü -•' v VERTE!QIGUNGS BERE!CH (V B^'"fs y< ttlW'k v- *K t uo yt jk,,t5 KN Kvwü^fyneuf^i Ned -•■ - v .?;•- •i»5 .bunkers y^'502fl#-5k ÉjSfci -r%fS*' 'r' - dus een cultuur-historisch erfgoed. En de grote deskundigen hebben ons uitge legd dat een intacte natte tankgracht, geflankeerd door betonnen bunkers, een absoluut unicum is in West Europa. Ik begrijp dat de Tweede Wereldoorlog voor velen nog geen geschiedenis is, maar een herinnering, een bittere herinnering. Maar als die echt geschiedenis is geworden, valt te verwachten dat er meer belangstelling zal komen voor de restanten van deze verdedigingsgordel. Dat is nu al duidelijk te merken. Het kan dan een toeristisch gegeven worden, al zie ik nog geen rondvaartboten door deze gracht komen. De Duitsers noemden zo'n rij bunkers een 'Perlenschnur', een parelsnoer en we hebben dus op Walcheren een compleet snoer met nog bijna alle 'parels' aan het originele draadje. 'En daer bimme zuunig mee!!' 10

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1986 | | pagina 12