MELISKERKE 400
en sloog de dekens over z'n.
'Neeë, dat doe jie toch aoltied?'
Jae, mer ik docht, da jie't vanaeven 'edaen aod, toen a je mee dien brief nae
de post goeng! 'k Ebbe't nog zó an je 'evroge!'
'Ik 'ebbe 'n nie mee 'enome, 'oor!'
'Och 'eden, dan ei dien lieven nog glad gin plasje 'edae! Dat kan toch nie 'êêl
de nacht vö zo'n klein bêêsje! Toe, doe jie even je jas an en laet 'n buten!'
't Is joe 'ondje en 't regent en 'k ebbe m'n nachtgoed a an!'.
'Jae, mer ikke ook en 'k ligge der a in! En 'k 'ebbe m'n krulspellen a in en 'k
'ebbe m'n gezicht a in 't vet 'ezet ook! Toe, doe jie 't even?'
Die vent zuchtten en ie goeng overende zitte en keek nae de regen tegen de
ruten en toen nae Fifi, die a nog aoltied zat te piepen en toen zei 'n:
'Kan 'k en nie even buten 't raem 'ouwe en uutvrienge, dan is 'n ook leeg!'
door C. van Veelen
Dit jaar is het 400 jaar geleden, dat er in Meliskerke een reformatorische
gemeente werd gesticht. Helaas ontbreekt het boek met de acta van de
kerkeraad uit de beginperiode van deze gemeente, zodat er maar weinig details
bekend zijn. Maar de loop van de geschiedenis laat zich wel enigszins recon
strueren.
In 1572 kozen Vlissingen en Veere de zijde van de Prins, en daarmee voor de
reformatie. Na een beleg van twee jaar werd Middelburg ingenomen, hetgeen
van grote betekenis was voor het verloop van de opstand, en op kerkelijk
terrein betekende dat er een begin werd gemaakt met het stichten van refor
matorische, hervormde gemeenten.
Nu leeft bij velen het idee, dat de meerderheid van de bevolking stond te
trappelen om deze nieuwe, reformatorische leer te omhelzen. Dat was niet het
geval. Contemporaine schrijvers klagen over de geringe betrokkenheid van de
bevolking bij enige kerkelijke leer. Hooguit 10% van de bevolking voelde zich
tot het calvinisme aangetrokken. Een tweede probleem vormde het ontoerei
kende aantal mensen dat deze leer kon verkondigen. Ten derde bevonden de
kerkgebouwen zich in een desolate tot ruïneuze toestand na het beleg van
Middelburg en de daarbij behorende schermutselingen op diverse plaatsen in
Walcheren.
Om met het gebouw te beginnen: Al in 1240 wordt Meliskerke genoemd, dus
toen moet er al een kerk geweest zijn. Behalve twee grafzerken is er uit die
periode niets overgebleven. Van de huidige kerk is de toren het oudste deel.
Deze toren is omstreeks 1350 gebouwd, ongeveer 15 meter ten westen van het
hoogste punt van de kreekrug, dus op een plaats waar de kreekrug al glooiend
is. Tijdens de bouw is de toren gaan verzakken; men heeft de bouw stilgelegd
en toen de toren uitgezakt was, is het bovenste deel ervan in het lood opge
metseld, zodat de toren niet alleen scheef, maar ook krom is.
14
