SLABBERJAN IN NOORWEGEN van Veelen -die onze gastheer was tijdens de Budding-avond in Biggekerke- oni daarover het één en ander te berichten. Reacties op eerder geplaatste artikelen kwamen er van W.J. Roose (over de naamgeving van straten en wijken) en van A.F. Franken (over de brand in Middelburg op 14 augustus 1912). Een gedichtje, ingezonden door mevrouw Flissebaalje-Stenhuis, enkele Dijk jes en de vaste rubrieken completeren de Wete van oktober 1986. De redactie hoopt dat U wederom met genoegen deze Wete zult lezen. H. door K. Kareis Drie lucifers voor elk van de spelers (Tre fyrstikken til hver av spillerne) Zeker hebben wij als kinderen gnav gespeeld (Aftenposten 30 dec.), zo wel uit de zak als met gnavkaarten, wat veel eenvoudiger was. De doppen waren 'getal-doppen' met Romeinse getallen van 1 tot 12 plus nul en plaatjes-doppen', 8 verschillende. Er waren er 2 van elk - dus 42 doppen in totaal. Ze hadden een oplopende waarde. De laagste waren de 2 slechtste plaat jes-doppen, onderaan de 'uil' vervolgens de 'pot'. Dan kwamen de getal- doppen vanaf nul en hoger, vervolgens 'huis' en 'paard'. De 2 volgende waren de ruiter te paard ('kap-af') en de kat ('kiss'). Het hoogste was de 'koekoek'. En dan was er ook nog de 'nar', en die had een eigen funktie. Het spel werd zó gespeeld dat iedereen rond de grote eettafel zijn dop kreeg van degene die de zak hield. Wie links van de zak zat begon en kon dan óf zijn dop behouden ('ik sta') óf hem ruilen met zijn buurman. Zo ging het de tafel rond. De laatste kon eventueel ruilen in de zak en verklaarde dan 'tonen'. Wie dan de laagste dop had, moest betalen met een van de 3 lucifers die we hadden uitgedeeld gekregen voor het spel begon. Maar onderweg kon er van alles gebeuren. Als we probeerden te ruilen met iemand die huis of paard had gekregen, dan werd er geantwoord 'huis voorbij' (paard voorbij), en men ruilde met de volgende. Trachtte men te ruilen met 'kap af' of 'kiss', dan werd de ruil afgewezen -het ging er dan om om 'kap af' te blaffen en om 'kis-s-s' te sissen met veel en harde s-en- en men bleef zitten met bijvoorbeeld een pot of een 2 die men misschien gedwongen was geweest te ruilen voor een eigen 12. Het ruilen ging verder aan de andere kant van 'kiss' of 'kap-af', maar als iemand probeerde te ruilen met een koekoek dan stopte het spel - 'Sta 2

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1986 | | pagina 4