BOMEN DIE IETS VERTELLEN door G. de Ru Op ons eiland Walcheren valt er, ondanks herkaveling, herindeling, versterkingen aan de kust en de groei van dorpen en steden, toch nog heel wat te signaleren dat herinneringen oproept aan de voorbije oorlog. Neem alleen maar de bunkers en de tankgrachten, die het landschap ontsieren en de boer tot last zijn. Maar dat een paar boomgroepen nog iets te vertellen hebben over de oorlog komt niet veel voor. Als men West-Souburg, hetzij per auto, hetzij op een andere wijze passeert, zal de opmerkzame passeerder bespeuren dat er aan weerszijden van de Souburgse brug bomen staan, die afwijken van de andere bomen. Wat is hiermee aan de hand? Deze bomen zijn de fraaie pyramide-achtige steenolmen waarmee vroeger de hele westelijke kanaaldijk van Vlissingen naar Middelburg was beplant. In het laatste oorlogsjaar zijn deze olmen bij de voet afgezaagd om als z.g. 'Rommel- asperges' gebruikt te worden teneinde eventuele landingen van parachutisten en zweef vliegtuigen tegen te gaan. Bij de Souburgse brug werden ze evenwel gespaard. Deels om de brug te camoufleren, maar ook voor camouflage van de ingang van het voormalige vliegveld en de daarbij aanwezige bebouwing. Noordelijk van deze brug lagen bij tijd en wijle aan de overzijde van het kanaal oorlogsbodems, die kennelijk bescherming zochten bij de bewoners van de Spoorstraat. De olmen dienden hier ook voor bescherming uit de lucht en bovendien kon de Duitse propaganda gebruik maken van eventuele missers bij een beschieting of bombarde ment van de geallieerden. Als aanvulling dient nog vermeld te worden, dat een jaar tevoren bij het vliegveld een rij olmen reeds onttopt was om het aanvliegen van Duitse vliegtuigen te vergemakke lijken. Rijkswaterstaat heeft in de jaren 1952-'53 de stronken van de afgezaagde steenolmen verwijderd en de leeggekomen plaatsen in 1956 beplant met de Grauwe Abeel (Populus Canescens), zo genoemd in tegenstelling tot de Witte Abeel (Populus Alba). Omdat de kanaaldijken een tweede waterkering vormen, heeft Rijkswaterstaat de dijken weer op de vereiste hoogte gebracht en het wandelpad geasfalteerd, zodat dit pad thans een prachtige wandeling biedt met verrassende uitzichten over Walcheren. Bronvermelding: Archief Rijkswaterstaat 12

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1987 | | pagina 14