'MIDDELBURG' tekst en muziek: Jo den Hollander
We mogen toch aannemen dat in een zich, vooral na de val van Antwerpen, snel ont
wikkelende stad alle open ruimten spoedig werden volgebouwd. Met name die ruimten
die zich dicht bij een economische pijler als de haven bevonden.
Het huis(je) dat zo eigenwijs naar voren komt is ondanks de geringe afmetingen en be
scheiden architectuur een perspectievisch middelpunt in de tekening. Met zijn ramen
naar twee kanten lijkt het heel de omgeving te beheersen. Overigens heeft ook dit huis
een enorme inhoud. Een ruime kelder, twee verdiepingen en een grote zolder kunnen
makelaars anno 1987 verleiden tot lyrische aanprijzingen en dito prijzen, kosten koper.
De huidige bewoonster ervan is de weduwe van de in 1946 tot president van de Arron
dissementsrechtbank te Middelburg benoemde Mr. Th. Portheine. De familie Port-
heine bewoonde vroeger het uit c.a. 1650 daterende 'burgerpaleisje' op de Dam, het
pand met de trap waar nu de Stichting Zeeland in is gevestigd.
Op de gevels van de Molstraat komen opvallend weinig jaartallen voor. Wel worden zij
gesierd door fraaie namen zoals 'In de drij Mollen' of 'Sint Joris' en 'Civilien'.
Tot zover een beschrijving van de Molstraat. Het zal de kritische lezer echter niet ont
gaan zijn dat in dit artikel veelvuldig is gesproken over 'mogelijkheden' en/of 'veron
derstellingen'. Zaken die er om vragen door middel van een goed archiefonderzoek
en/of de methode 'Jilleba' in de huizen zelf voor eens voor altijd opgelost te worden.
Een driemaandelijkse rubriek maakt een dergelijke diepgang onmogelijk.
Ondertussen konden wij weer eens gezellig fantaseren bij één van de vele mooie plekjes
die Middelburg nog rijk is, als we er tenminste niet hard aan voorbij rijden.
10-2-1987
Het oude Middelburg, bekend uit vroeger dagen,
beroert me steeds, ik weet niet hoe dat komt,
misschien door 't hedendaagse jachten en maar jagen,
waardoor het klokkenspel van de Lange Jan verstomt.
Ik zie nog Tanne en Kee door d'oude straten lopen,
en Pietje Puk, bij 't orgel op de hoek.
Ko-fan-te-Molen en ook Mina van et Urgel
zijn typen, waarnaar ik tevergeefs nog zoek....
Het oude Middelburg uit ver voorbije dagen,
met bakker van Dijk, aan de voet van de Lange Jan,
met Franse Bazar en concerten op het Molenwater,
waarnaar ik soms zo erg verlangen kan.
Middelburg Middelburg
ik loop te dwalen door je oude smalle straten,
Middelburg Middelburg
hoe mooi je was, had bijna niemand in de gaten.
22
