WETE(N)SW AARDIGHEDEN
Te laat om opgenomen te kunnen worden in de vorige Wete kregen we van de heer J.
van Wallenburg een 'noodkreet' betreffende de voorgenomen verbouwing van de
Statenzaal, deel van het Abdijcomplex in Middelburg. Uit de pers weet U ongetwijfeld
waar het allemaal om draait. In het bestuur hebben we besproken of wij als Heemkun
dige Kring met betrekking tot deze voor ons heem toch belangrijke zaak terzake aktie
zouden moeten ondernemen. Ofschoon we het ten zeerste betreuren dat door de wijze
waarop beoogd wordt te gaan verbouwen de Statenzaal op een ook naar onze mening
onverantwoorde wijze wordt aangetast, menen we dat de Heemkundige Kring
Walcheren niet als een soort aktiegroep moet gaan optreden. We zullen het bij de
constatering laten dat we het veelbesproken plan een onzalig idee vinden!
In de vergadering van 12 maart j.l. moest het bestuur aandacht besteden aan de gevol
gen van een 'jammerlijk gebeuren'. Aan de orde kwam toen namelijk het voorzien in
de vacatures van bestuurslid, ontstaan door het aftreden van Fr. v.d. Driest en van
mevr. P.A. Jasperse, onze administratrice. De laatste haakt om privéredenen af terwijl
de eerste reglementair aftredend en niet herkiesbaar is. Over de verdiensten van beiden
zal tijdens de Jaarvergadering nog wel het één en ander gezegd worden, neem ik aan.
Beiden hebben, ieder op zijn/haar eigen wijze, ertoe bijgedragen dat De Wete ieder
kwartaal weer in Uw brievenbus werd gedeponeerd. Het lijkt mij goed om ook op déze
plaats onze waardering daarvoor uit te spreken.
Bij het verzamelen van artikelen voor De Wete kom je telkens weer tot de ontdekking,
dat in de dagbladen gepubliceerde zaken sommige leden/tot een soort verhoogde
waakzaamheid brengen v.w.b. het zoeken en vinden van voor onze kring belangwek
kende onderwerpen. Zo 'ontdekte' één van onze redactieleden het artikel 'Het ongeval
met Zr.Ms. Ramschip Schorpioen' dat in augustus 1886, dus ruim 100 jaar geleden, in
het tijdschrift 'Eigen Haard' verscheen. Als dan W.P. Roose een kranteknipsel in han
den krijgt dat ook al zo'n 60-70 jaar oud is (een verhaaltje over de eerste Oost-Sou-
burgse brandweer), dan vraag je je af 'of er soms wat in de lucht zit'. Hetzelfde geldt
eigenlijk voor de bomen op de dijk langs het Kanaal door Walcheren. Ger de Ru
schrijft erover, mevr. Wesseling wil er alles van weten.
Het lied 'Middelburg', geschreven en op muziek gezet door de Middelburgse oud-on
derwijzer en pianist Jo den Hollander (geen familie van Uw secretaris) wordt nog regel
matig door hem ten gehore gebracht tijdens bijeenkomsten van ouderen waar hij nog
altijd een zeer geziene gast is. Het lied roept bij de ouderen onder ons ongetwijfeld
beelden op, herinneringen aan Middelburg zoals het vóór mei 1940, zoals het in onze
jeugd was.
Van Langevelde sluit hierbij dan weer uitstekend aan met zijn Jeugdherinneringen,
terwijl P. de Pagter met zijn beschrijving van het Domburgse gaaischieten nostalgie én
realiteit aan elkaar koppelt, want in Domburg wordt de gaai nog steeds geschoten!
Naast de vaste rubrieken dus weer een Wete met een gevarieerde inhoud, een Wete
waar U hopelijk naar zat uit te kijken.
H.
1
