EEN NIEUW 'GEELTJE'
stoeng aolle kanten op, da kamden ze zeker nooit, 't Was an de punten glad
verschote, glad wit! Mer die knul, die a ter bie was Luuster je, Krien?'
'Jae zeker, mense, doe deu!'
'Noe, die knul, die was op z'n blóöte voeten, allenig een broek an, mee opge
stroopte pupen en van boven glad niks, allenig een rêêsje kraelen! Mer die z'n
'aer, Krien
Ze moest even aesem scheppe.
'Wat was ter mee z'n 'aer?' vroeg Krien.
'Nou', zei Wanne, 'dat was an de ziekanten glad kael 'eschore, en dan van
boven was ter een strepe bluve staen, net as een 'aenekamme, steil overeinde,
Krien, zö 'ööge
En ze wees naebie een veertig centimeter an, 'en Krien, je kun 't gelove of
nie, mer dat 'aer was vlakbie z'n 'ööd glad zö groen as gos en dat liep naer
boven toe uut in vierrööd!' Ze moest er van zuchte.
Krien keek 'n bitje ongelovig:'t Za wel, groen as gos en van boven rööd? Z'n
'aer? 'Oe kan dat noe?'
'Jae', zei Wanne, die a ter glad ontdaen van was, 'oe of 't kan, weet ik nie!
Mer ik kan je wel één dieng zeie, Krien! As ik zo'n kleuren 'aer 'aod, dan zou
gin mens me tegen'ouwe! Jie ook nie, Krien! Dan liet ik het verve!'
C.I. van Nieuwenhuyzen
Binnen zeer afzienbare tijd zal een nieuwe uitgave van de Heemkundige Kring
Walcheren het licht zien, n.l. een z.g. geeltje van de hand van wijlen Jan
VADER, die hierin een gedetailleerde beschrijving geeft van een bruiloft in het
begin van deze eeuw tussen twee telgen uit de zeer gegoede Walcherse boeren
stand.
Vader verhaalt over de voorbereidingen voor deze bruiloft ten huize van de
bruid: de 'bakte', het schoonmaken van het huis en het erf en alles er omheen,
dan de trouwdag zelf: de komst van schoonouders, familie en vrienden, het
gezamelijk koffiedrinken, later de gang naar d'Oogkamer, waar het huwelijk
voltrokken wordt, het commentaar van de toeschouwers, de rijtoer naar huis,
volgens een vast schema, de kritische inspectietocht van de mannen langs vee
en oogst en van de vrouwen langs groente, kleinvee en het erf. Dan de avond
maaltijd en het 'samenzijn' daarna tot en met het vertrek der gasten.
Jan Vader heeft ongetwijfeld veel van dergelijke bruiloften meegevierd en
geeft er een uitgebreid verslag van, compleet met de goede en slechte voorteke
nen die men ontwaardde en de vaste gewoonten. Hij toont zich, zoals altijd,
een scherp waarnemer en draagt een schat van informatie aan over een zeer
breed gebied.
De Heemkundige Kring Walcheren hoopt met deze 'BOERENBRUILOFT' er
in te zullen slagen de herinnering aan een waardevol stuk folklore te bewaren.
C.I. van Nieuwenhuyzen
16
