voor de kring een grote hoeveelheid werk verzet. We zijn haar en haar man
daar erg dankbaar voor en namens het bestuur kregen zij een tuinparasol
aangeboden.
Frans van den Driest is een ons inziens niet meer weg te denken figuur in ons
bestuur en in onze kring. Weinig woorden had en heeft hij nodig om zijn
mening kenbaar te maken. Hij is een vast rustpunt temidden van alle rumoer-
makende bestuursleden. Als het nodig is spreekt hij het juiste woord, niet
alleen in het bestuur, maar ook in de commissies, waarin hij voor onze kring
actief was en is, namelijk de publicatiecommissie, waaruit hij vorig jaar ver
trok en de veldnamencommissie, waarin hij hopelijk nog lang blijft zitten. Hij
zat niet alleen in deze commissies, maar hij verzette ook veel werk. Voor alles
wat hij voor de kring heeft gedaan in die 13 jaar bestuurslidmaatschap werd
Frans hartelijk bedankt en een gouden reversspeldje in de vorm van een
boerenknopje was het afscheidsgeschenk.
Voor beide aftredende bestuursleden waren er bloemen en een door Mevrouw
Rauwe gekalligrafeerde oorkonde.
Frans en Nel bedankten beiden voor woorden en geschenken, waarbij het Nel
goed deed te begrijpen, dat zij toch wel 9.000,(zie de begroting) waard
was.
In de ontstane vakatures is nog niet voorzien. Diverse mensen zijn gepolst,
maar we hebben nog geen jawoord ontvangen. Het bestuur krijgt toestemming
van de vergadering verder te zoeken.
Bij de rondvraag wordt nog opgemerkt, dat de woorden 'bedankt c.q. over
leden' in de Wete bij de ledenopgave storend over komen. Hier zal over nage
dacht worden.
De vice-voorzitter, die toestemming had gekregen deze vergadering 'af te
maken' sloot het officiële gedeelte van deze avond af met een woord van dank
voor ieders inbreng.
Na de pauze vertelde Hans Sakkers ons aan de hand van dia's heel veel over
bunkers. Hij is al 7 jaar bezig met het bestuderen van oude forten en bunkers.
In de tweede wereldoorlog zijn op Walcheren door de Duitsers 317 bunkers
gebouwd, waarvan er nu nog 91 over zijn. De spreker had over dit onderwerp
nog wel uren kunnen vertellen, maar om 10.45 uur moesten we stoppen, nadat
Frans Hans Sakkers hartelijk had bedankt. Frans merkte op, dat we als
H.K.W. toch wel erg tolerant zijn, omdat we aan het begin van de avond
spraken over een monument voor Canadese gevallenen en de avond besluiten
met een lezing over de produkten van een afschuwelijk regime.
Leny Sinke-Boone
27
