Toen deze laatsten ons volkslied inzetten, doch na 2 regels zwegen, bleek dit
geen vergissing te zijn, maar een eerbewijs aan de arriverende Militaire
Willemsorde-dragers.
Als uiteindelijk om 15 uur Prins Bernhard landt, vindt de eigenlijke onthulling
plaats, waarna onze voorzitter en Mr. Hees het woord voeren.
Onder muziek uit Valerius' Gedenckclank worden kransen gelegd. Ook in het
kransleggen heerst het PROTOCOL: als een Canadese It. colonel de dag
tevoren vraagt wanneer hij zijn krans mag leggen, want hij vertegenwoordigt
'le-Lieutenant-Gouverneur-de-la-Province-de-Québec-au-nom-de-la-Reine,
denk je als niet-ingewijde: minstens na de Commissaris der Koningin,
maar het blijkt protocollair verboden.
Wanneer deze man tegelijk met de andere veteranen dan toch zijn bloemen
legt, blijkt hij zeer ontroerd (en alle anderen) als basisscholieren uit Arne-
muiden hen daarbij begeleiden en het monument tevens adopteren.
Geen drukke werkzaamheden elders, maar ingewandsstoornissen opgedaan
tijdens een reis in Afrika beperkten't bezoek van Prins Bernhard tot het mini
mum. Zijn uitdrukkelijk verzoek vooraf was: geen toespraken, maar een per
soonlijk gesprek met de W.O.-veteranen. Jammer dat het alleen bleef bij het
schudden van handen.
Terug in Middelburg gaven de 'Canadian Princess Patricia Light Infantry
Band' en de 'Canadian Pipes and Drums' een staaltje weg van hun kunnen,
met genoegen beluisterd door genodigden en een belangstellend publiek. In de
feeëriek verlichte Burgerzaal werden vervolgens gasten en muzikanten door
burgemeester Rutten ontvangen en toegesproken.
Minister Hees, op zijn beurt, sprak zijn waardering uit voor de waardige wijze
van herdenken; terwijl de heer Barth van de H.K. de Bevelanden, voorzitter
van het Werkcomité allen bedankte die aan de organisatie van het geheel
hadden bijgedragen.
Aan het eind van deze emotievolle dag leidde de piper-major allen de Generaal
Majoor Berghuijskazerne binnen waar Lt. Col. Storm van 's Gravesande hen
ontving en onthaalde op een modern uitgevoerd rats-kuch-en-bonen-soldaten-
diner, een lopende rijsttafel.
Met gepaste trots kunnen beide heemkundige kringen terugzien op een zeer
stijlvolle gebeurtenis. We gunnen hun een verdiende rust.
De oudstrijders en hun gevolg wachtten nog drukke dagen. Op 1 november
waren zij te gast in Bergen op Zoom, terwijl zij 's middags deelnamen aan de
traditionele bevrijdingsmars Hoofdplaat - Knokke, mede georganiseerd door
de Heemkring 'Choc is ier'.
Als tastbaar bewijs van hun dankbaarheid boden de Canadese oudstrijders
beide H.K.'s een replica aan van het schilderij, dat Ch. Forbes vervaardigde
van de strijd op die 'bloody causeway'. U kunt het bewonderen in het
gemeentehuis van Arnemuiden.
R.R.
5
