in de warre en't roenkten zö mer in der 'ööd! Een weke op reize in een pension, daer a je niks 'oefden te doen, zelfs de bedden wiere op'eschod! Bram kwam tuus en ze lei glieke aolles voo z'n neer. Bram was 'eel aors as zie, die durfden aolles! Zie was meer verzichtig en ze zag overaol aoltied leeuwen en beren: wie moest er dan voo d'oenders zurge en de boel luchte? En der belleböömpje, dat a volop in bloei stoeng en der sterretjes, een blauw en een wit, wie moest die waeter geve en een krante tussen de raemen en de planten doe, as de zunne der op stoeng? Want sterretjes kunne nie tegen de felle zunne! En wie dee de gerdienen dicht, voo 't verschieten? Mer Bram wist overaol wat op: de sleutel zouwe ze an der dochter Jannie geve, die weunden vlakbie, dan kon die voo de planten en zo zurge, en as ze noe de sleutel van de schure an den buurman gaeve, dan kon die d'oenders doe en ook een bitje oplette, dat er gin vremde rond 't uus liepe. A ten dan d'eiers, die a ten raepten, mocht 'ouwe, 'aod dien ook niks an te merken. 's Middags kwam Jannie en aolles wier deurgepraot. 't Was aollemaele voo mekaore, ook mee den buurman. Jannie zei, da zie en der man vaoder en moeder mee den auto weg zouwe brienge en ook wee 'aele, anders was 't nog een 'êêle reize. En ze mochte van Jannie ook een koffer lene, om der goed en aore diengen in te doen, want je moe toch 't een en 't aore meeneme, 'ee, a was 't allenig mer een verschönienge, as der es wat op dee. En zö geviel 't da Janna en Bram op een mooie Zaterdag anbelanden in 't 'Heidehuis'. Een prachtig 'uus, midden in 't bos. Ze krege een mooie slaepkaemer en toen a ze een bitje gewend waere 'aodde ze 't nog nooit zö naer der zin 'ehad, zelfs nie, toen a ze pas 'etrouwd waere! Noe za'k mer nie 't 'ele ver'aol van die weke doe; dat is nie nódig, mer 'k wille wèl zeie, da ze der eigelijk naebie een 'ekel an 'aodde, toen a Jannie ze wee kwam 'aele. Tuus 'aod de buurvrouwe voo koffie gezurgd mee een koekje en Janna en Bram moeste vertelle. Eest dêêlden ze de bossen hei uut, die a ze mee gebracht 'aodde en voo de kleinkinders machtig gröóte denneappels. En toen vertelle!! De buren van d'aore kant kwaeme ook en Janna der vriendin, die a mee Jaop Pilgram getrouwd was. 't Was een 'eel 'uusje vol en ze moeste d'achterdeure openzette, want die venters rookten as schouwen! Janna dee 't woord: 'Een prachtig gróót 'uus, daer a wè 40 mensen konne logere, der waere der noe mer zestiene. Ete dee je mee mekaore in d'eetzaal, an drie lange taefels en 't eten was best! Nie, zoas a je tuus kookten, mer der viel nie dat op te zeien! En aoltied soep voorop, of ies achteran, omstebeurte. Je kon 'eel den dag doe, dat a je wou, der was een gróót terras mee stoeltjes en taefeltjes; daer kon je zitte overdag, of je kon gae kuiere naer 't bos of de hei, of je kon naer 't durp. En 's aeves kon je sjoele of zo, of boljarte voor de mannen, of zo mer zitte, en der was ook een keer bingo geweest, daer 'aodde ze een assiebak gewonne, mee een plaetje van 't Heidehuis der op; kiek mer'. De buren luisterden mee der mond open en ook wel een bitje jeloersig. 'Ja', zei Janna, 'en m'aodde een gróóte slaepkaemer mee twi bedden, 'êêle smalle eenpersoonsbeddetjes, dus je moest wel ampart. En een vaste wastaefel mee werm en koud waeter en om den anderen dag voo aollebei een schónen 'anddoek. En der was ook een douche, achter een gerdientje 'Jae', zei Bram, 'mer daer 'ebbe me vanzelf gin gebruuk van gemaekt. Dat was nie nódig 'ee, want me bin der amper één weke geweest'. 16

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1988 | | pagina 16