Misschien een vreemde gedachte bij het aanschouwen van een zo volumineus stuk barokke bouwkunst, maar wel een relativerende. Immers, het zal de vaste lezer van deze rubriek niet ontgaan zijn, dat het accent hierin meestal hoofdzakelijk ligt op kleinere, bescheiden en gewone onderwerpen, waarbij het ontdekken van een verdwaalde steen of het bestuderen van de achterkant van een huis en zelfs pakhuizen behandeld worden. Dingen dus, waar je normaal aan voorbij gaat en waar je bij ontdekking vaak intens van kunt genieten. Temeer daar deze dingen soms een heel andere kijk geven op de historische beleving van het onderwerp, dan alleen het noemen van jaartallen en namen van architecten. Neem nu de achterzijde van de Oostkerk en de afsluitende straatwand. Grote en kleine pakhuizen en werkplaatsen met uitgesleten stoepjes en straatjes, herstelde deuren en roestige spijlen voor de ramen. Met hier en daar nog een rond gat voor de dienstdoende poes. 'Oostkerkplein' Wat moet hier vroeger een bedrijvigheid geweest zijn van paarden met karren en voerlui in de tijd dat de Dam nog gewoon als haven in gebruik was. Generaties hebben hier gewerkt, gewoond en geleefd met iedere generatie zijn eigen geschiedenis. Een plaats dus met sfeer, die kunstenaars aantrok en nog trekt. De bekende fotograaf Wim Riemens woont aan het eind van de Breestraat; in de Verwerijstraat is een van de pakhuizen omgebouwd tot atelier 20

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1988 | | pagina 20