DE HUIDIGE STAND VAN DE
BOVENLICHTEN IN DE MONUMENTALE
WOONHUIZEN VAN MIDDELBURG
van een beeldend kunstenaar en ook de bekende tekenaar Jae. Prince heeft
hier gewoond, gewerkt en inspiratie opgedaan.
Jac. of Jacques Prince (eigenlijk Jacobus) kreeg vooral grote bekendheid door
zijn zwart-wit tekeningen die hij voor de Provinciale Zeeuwse Courant maak
te, waarbij steeds de gewone mens centraal staat. Ook staat hij bekend als de
illustrator van het Woordenboek der Zeeuwse Dialecten waarbij hij soms de
ingewikkeldste onderwerpen en materie op een onnavolgbare manier tot direkt
herkenbare, eenvoudige vormen in het zwart/wit wist terug te brengen.
En toch noemde deze man zich geen kunstenaar, maar een 'ambachtsman'.
Een bescheiden trekje van een bijzonder mens, die - naast momenten van
inspiratie - vaak ook momenten had dat het werk hem niet boeide. Zijn hond
profiteerde daar dan van met de zoveelste stadswandeling. Van de keren dat ik
hem op zo'n wandeling tegenkwam, herinner ik me, dat ik vaak dacht dat de
mensen die beweren dat hond en baas op den duur op elkaar gaan lijken, gelijk
hebben.
Een ander verhaal is dat van schilder Calliber, die - toen hij nog een jongen
was en gewoon Bram heette - via de buitenkant van de Oostkerk (die toen net
in de steigers stond, omdat er gerestaureerd werd), op het dak hoog boven de
grond op een avond een beginnende brand wist te blussen, die vermoedelijk
ontstaan was na loodgieterswerkzaamheden.
Met deze spontane daad werd hij 'de redder' van de Oostkerk.
Weer een ander verhaal is dat ondanks het feit dat de officiële naam Oostkerk
plein is, het gedeelte tussen de Breestraat en de Verwerijstraat in de volksmond
'De Bocht van Guinee' wordt genoemd, ter onderscheiding van dit straatge
deelte.
De naam hiervan zal ongetwijfeld geïnspireerd zijn door de naam op een wat
groter huis in dit straat-plein gedeelte met het fraaie opschrift 'De bogt van
Guinëë'.
Ook dit huis heeft zijn verhaal en zo zijn er tal van verhalen en kleine histories
te vertellen van (gewone) dingen en zaken, die net zo goed het gezicht en de
sfeer van ons heem bepalen als architecten, bouwmeesters of stadsbestuurders.
door A. van Santen
Bij een wandeling langs de vele monumentale woonhuizen van Middelburg
- er zijn er een duizendtal - valt het op dat er weinig onder zijn zonder een
bovenlicht boven de deur. Het bovenlicht is een vast bestanddeel van de
deurpartij geworden nadat de gang van de woonkamer is afgescheiden. De
behoefte aan licht van boven af in de donker geworden gang schiep als het
ware de behoefte aan een bovenlicht.
Deze benaming verdient daarom m.i. voorkeur boven andere benamingen.
De typisch Zeeuwse benaming is 'puiraam', terwijl men in Vlaanderen spreekt
21
