diengen: een soort witte wurmen, nie levendig natuurlijk, mee een sausje van tomaten en nog aore troep: spageretti 'êêtten dat. En paerse komkommers, die a ze in plakken sneeë en bakten: obersinen, gin appelsinen, mer óbersinen. En dan deeë ze een doek rond der nikke voe 't smossen, een serrevet 'êêtten dat. Inenen zag Wanne rond den 'oek van 't 'uus Wisse komme, de velwachter. Ie zetten z'n fiets tegen de regenbak en kwam nae d'achterdeure. 'Goeienmiddag, Wisse. Kom 't er in, neem een stoel en zet je'. Wisse zette z'n pette of en wreef mee z'n rooie neusdoek de binnenkant of. Toen zetten 'n 'n wee op. Wanne schelden deu. 'Wanne, wa 'k zegge wou: is Pier nie tuus?' 'Neent man, 't is dunderdag, dus ie is ge marte mee den auto. Mer ie za zo wè komme, 't is naebie melkensded!' 'Nou, dat wete 'k nog zo recht nie, Wanne'. 'Hoezo?' 'Nou, Pier 'eit een klein ongelokje gehad!' 't Za wè, d'r is toch niks mee den auto?' 'Nou, 'k bin benauwd van wè. Pier is ter mee in een dulve gereje en êêst tegen een bööm! Den auto lei glad in mekaore, dat 'êêt: total loss. Dan is ter niks mir an te maeken'. 'Afijn man!! Da's noe toch ook wat! Den auto glad in gruzels. Daer verschiet 'k van 'oor!' 'Ja, en da's nog nie aolles!' 'Wat dan nog, vertel op, man!! Gauw!' 'Nou ja, Pier 'ei z'n eigen nog a zere gedae. Ie 'ei om zo te zeien een gat in z'n 'ööd en z'n been is gebroke!' 'Mer men 'eden! Den auto glad kepot en Pier ook nog een gat in z'n 'ood! Je zou zegge: 'oe kan 't ee? A ten noe mer tuus is, voo 't melken'. 'Daer zou 'k mer nie op rekene, Wanne, wan kiek, z'ebbe Pier mee een ziekenauto naer 't Gast'uus gebrocht in stad!' 'Sjoe toch! Bel, bel, bel toch. Naer 't Gast'uus? M'n 'eden wat een tegenslaegen op een dotje! Mer 'k bin evengoed blieë, Wisse, da je 't even bin komme zegge! Wan dan kan 'k noe wè stoppe mee erpels schellen, want voo m'n eigen allêêne 'ebbe 'k er zo wè genoegt!' augustus, 1988 17

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1988 | | pagina 19