PRESENTATIE 'GEELTJE'
OVER MOLEN AAGTEKERKE
gerestaureerd en dat levert reeds nu een imposant geheel op.
In 1131 besloot Hugo van Oisy, een machtig man van een wat erg luchthartige
levenswandel, zijn zonden te boeten door het stichten van een abdij. Het
nabije water van de Schelde was een belangrijke factor voor de Cistercienser
orde om de schenking van heer Hugo te aanvaarden.
De abdij groeide uit tot een van de belangrijkste van Europa. Toen het
machtig bouwwerk verviel werd het gekocht door drie herders zonder geld, die
er weinig raad mee wisten en grote delen als bouwmateriaal verkochten. In
heel wat huizen in de omgeving kan men tot op de huidige dag stenen uit de
abdij terugvinden. In de eerste wereldoorlog werden de restanten van de abdij
ernstig beschadigd. De Duitsers gebruikten de grafstenen uit de kerk voor
wegverharding en slechts twee zeer fraaie exemplaren zijn nu nog te
bezichtigen van de zes die er voordien waren.
De 'Vrienden van de Abdij van Vaucelles' beijveren zich hier weer voor een
plek voor gebed, bezinning en studie. De bijna 40 m lange, door twee rijen van
zuilen geschraagde zaal, waarin de monniken samenkwamen wanneer het werk
op het land en het gebed hen niet opeisten, de kelder en het auditorium, waar
vader Abt dagelijks alle broeders verzamelde om hen te herinneren aan de
regels van de Cistercienser orde en hen aan te moedigen tot geestelijke ijver,
zijn van een allure, die zeker bijdraagt tot het door de Vrienden beoogde doel.
In het auditorium verdeelde ook de prior dagelijks het werk onder de
monniken. Slechts bij die gelegenheid mocht er gesproken worden, verder
deden de monniken er steeds het zwijgen toe.
Op weg naar onze volgende pleisterplaats in Nazareth raakte een van de
chauffeurs de weg enigszins bijster. Zo kregen we een toegift en werden we
tweemaal om Bergen/Mons heengevoerd, welke plaats in het geheel niet op de
route lag. Een en ander werd meer dan goedgemaakt door het avondmaal dat
iedereen tevreden stelde.
Het laatste traject van Nazareth naar Walcheren voerde ons alweer over dat
vertrouwde stukje Schelde, donker nu en vol lichtjes. We keken er misschien
een beetje anders naar dan 's morgens.
M.J.D.-v.H.
Vrijdag 7 oktober j.l. heeft de Heemkundige Kring Walcheren in het
gemeentehuis van Mariekerke het nieuwste 'geeltje' gepresenteerd aan burge
meester Mr. B.J. van Putten.
De plaats van handeling was uiteraard niet toevallig gekozen; de titel van het
boekje verklaart alles: 'De molen van Aagtekerke'.
Dat de geschiedschrijving van een molen geen eenvoudig werk is, kwam duide
lijk tot uitdrukking in een korte lezing van molendeskundige bij uitstek, de
heer F. Weemaes.
'Puzzelen met stukjes uit het rijksarchief, het gemeentearchief, particuliere
bronnen, verhalen die bekend zijn uit de overlevering met bijna de zekerheid
dat je hier en daar een stukje niet kunt vinden. Het is de verdienste van de
auteurs dat ze de ontbrekende stukjes niet zelf erbij verzonnen hebben', aldus
de heer Weemaes.
4
