nistenbuurt of de Braamstraat in de fruitbomenwijk om zo maar eens iets te noemen. Dit geldt overigens niet alleen voor de namen, maar ook voor de architecto nische (stedebouwkundige) verschijningsvormen voor de hoekoplossingen. Ook hierin verschillen b.v. beschermde stads- en dorpsgezichten ten opzichte van de op licht- en luchttoetreding ontworpen nieuwe woonwijken. De Dam en de Rotterdamsekaai vormden in de tijd dat Middelburg een open verbinding met de zee had (en de haven aan eb en vloed onderhevig was) de primaire waterkering van de stad. Dit is duidelijk waarneembaar aan het verschil in hoogteligging en de aflopende straten. Aan de Nieuwe Haven elders in de stad bevindt zich in de Stadsschuur een steen waarin de hoogte staat aangegeven van diverse vloeden. Als deze merktekens juist zijn, is dit wel erg hoog. Het zal dan wel eens voorgekomen zijn, dat dit 'te' hoog was en het zeewater over de kering heen kwam, danwel via brakke kwel er onderdoor. Van hieruit naar de naam Brakstraat is een kleine stap. De Rotterdamsekaai is een naam, die in feite voor de hand ligt, n.l. kaai is een Zuid-Nederlands of Vlaams woord voor haven. Van hieruit voer men met goederen enof passagiers van en naar Rotterdam. Voor een verdere verklaring van de Middelburgse straatnamen verwijs ik u graag naar de artikelenserie hierover van de hand van de heer K. Kareis. Op de tekening is uit de nokrichting van de panden en de dakhellingen af te leiden, dat de gootlijsten later zijn aangebracht d.m.v. verbouwingen aan de oorspronkelijke gevels. Globaal kan worden gesteld 'hoe steiler de dakhelling, hoe meer gotische invloeden het desbetreffende pand nog heeft'. En tenslotte, al eerder even aangestipt, één van de kenmerken van een volge bouwde stad of dorp met historisch karakter wordt gevormd door de dichtge bouwde hoekoplossingen. U moet er maar eens op letten. Vaak zijn dit architec tonisch de interessantste delen van een straatwand. En ook hierin verschilt dit soort situatie met die van de meeste nieuwbouw wijken. Bij al dit gemijmer wil ik u tenslotte het volgende niet onthouden. Tegen de zijgevel van een blok huizen, zichtbaar vanaf de Dauwendaelselaan in Middelburg, is over de volle gevel een muurschildering aangebracht op een zodanige wijze dat het net lijkt of er nog een huis aan vastgebouwd had moeten worden. Hiermee gaf de kunstenaar, die dit mocht verzorgen, te kennen, dat de archi tecten nog een tijdje hadden kunnen doorgaan met hun eindeloze en éénvormige herhalingen. 22

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1989 | | pagina 24