EEN SCHOOLREGLEMENT UIT 1714 Aansluitend de Ganzegang, dan dwalen we wat naar rechts en vinden daar de Glazenkaststraat; deze is 2,40 m. Terug naar het Molenwater en we vinden daar de Bree. De naam zegt genoeg. We vinden daar het Stoppelaarshofje. Fijn, dat deze bekende Middelburger vernoemd is. Er is ook een penning aan hem gewijd (1825-1885). Als we door de straat gaan, die door de Middelburgers de Span jaard- of Goudendstraat wordt genoemd, ontdekken we de Bleekersgang, 1,48 meter. We komen nu door de leuke overkapte Isabellagang, 1,29 m. breed. Zou deze gang genoemd zijn naar dè Isabella, die de Nederlanden toegewezen kreeg in 1556? Deze gang was niet groots; er kan amper een kruiwagen door. Toch was vóór de doorbraak dit smalle straatje aan het eind afgesloten door twee pakhuizen met takelwerk in de nok. Hierdoor konden zware dingen toch gemakkelijk naar binnen worden gebracht. We staan dan op de Dam. Ik zeg tegen de kinderen dat we nu naar de Kuiperspoort gaan. Daar komen we in de Schuddebeursstraat: 1,02 m. Het is een erg smal straatje. Zou het het smalste zijn? Vanuit de Nieuwstraat gaan we door de St. Barbaragang naar de Segeerstraat. Die gang kwam, wat breedte betreft, niet bij de notitie, maar de naam suggereerde ons dat het iets bijzonders was. Zou deze gang genoemd zijn naar de martelares, die door de bliksem werd gestraft bij haar overgang naar het christendom? Even een kleine omweg gemaakt naar de Bogardstraat, waar we een verbinding vinden naar de Latijnseschoolstraat: 1,21 m. Aangezien we toch op de fiets zijn, is het een snapje naar het straatje van de vroegere verborgen synagoge, 1,09 m. breed, met het opschrift, naar ik meen: 'Wij bidden op deze plaats en eren uwe naam'. Je komt zo vanzelf in de St. Janstraat en we meten dan meteen de St. Jansgang, die 1,34 m. breed is. Jammer dat dit oude poortje of toch zeker de omgeving op de nominatie staat om afgebroken te worden. St. Jansgang, misschien vernoemd naar Johannes de Doper, of de St. Jansnacht 24 juni, wanneer de loten aan de bomen zich gaan ontwikkelen? Ook nu probeer je in oude buurten nog wat te vinden. We belanden in de Koestraat en vinden daar als scheiding tussen oud en nieuw, de Roosterstraat, 1.80 m. Dan is de zoekmiddag al ver verbruikt, dus weer terug naar het beginpunt. Nog even de Kerksteeg op 't Zand meenemen en ja hoor, daar waren we bijna de op één na smalste doorgang, 1.20 m., voorbijgereden. Misschien toch wat over het hoofd gezien? Wie weet! Wanneer we 's avonds het genoteerde lijstje nagaan, worden we geconfronteerd met oude namen van nu nog bestaande straten en steegjes. Kwamen in die oude straatjes in de 17e eeuw twee werelddelen bij elkaar in de V.O.C. en de W.I.C.? Waren we zo'n christelijk volk, dat we in die tijd heilige namen aan onze straten gaven? Misschien is deze opsomming voer voor onderzoekers. Wie weet! Maar het is zeker een fijne voet- of fietstocht waard. Met dank aan Paul en Linda Visser, voor hun hulp bij het zoeken. door J. Poppe Het leven wordt sinds mensenheugenis beheerst door wetten, reglementen en verordeningen. Het zijn regels waaraan men zich dient te houden of waardoor men wordt beschermd. 37

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1989 | | pagina 39