Schouwburg
Dijkje
Door H. van Langevelde
In 1956 verscheen de roman 'Vechten tegen de bierkaai' door L.W. de Bree.
Daarin lezen we dat Willem Schuilwerve en zijn vrouw Claartje de Ligny naar de
Schouwburg gaan. Het is 1 december 1860. En boven de ingang staat 'Castigat ridendo
mores', d.i. Al lachende kastijdt (geselt) men de zeden.
De Bree was een serieus man. Het stond er dus toen al. En bij alle verbouwingen is het
gebleven. Alle? Nee, bij de laatste niet. Waarom niet? Er is ruimte genoeg. Waren er geen
letters?
De Sint Jacobspassage
ln het oude winkelcentrum van Vlissingen gebeuren grote dingen. De Sint Jacobsstraat werd
kort geleden geheel overdekt en dat is nog maar het begin. Binnenkort komt de Lange Zelke
aan de beurt en dan zullen we in een droge Zelke kunnen winkelen. De nieuwe passage werd
trots ten doop gehouden als Sint Jacobspassage.
Tegen die naam is weinig in te brengen, want de parochie was vanouds toegewijd aan de
heilige Jacobus de Meerdere en Sint Jacob was ook de schutspatroon van Vlissingen.
Maar ik kan in de passage nergens een verwijzing vinden naar de symbolen waaraan je Sint
Jacob altijd kunt herkennen zoals de pelgrimsstaf, de Jacobsschelp (Coquille Saint Jacques)
en zelfs zijn pelgrimskruik ontbreekt en die werd zelfs het stadswapen van Vlissingen.
Of zou het zo zijn dat de naam Sint Jacobspassage helemaal niet stichtelijk is bedoeld en dat
Sint Jacob gewoon een welvaartsheilige gaat worden, net als Sint Nicolaas. Maar ik hoop dan
toch niet dat men Sint Jacob binnenkort gaat afbeelden met een boodschappentas, omdat
men in zijn geestdrift over de passage vergeet dat Sint nog altijd Heilige betekent.
.19
