Hotel 'De Abdij' te Middelburg
Abdijen werkte. Gelukkig herrees de toren als een
nieuwe phoenix uit zijn as: hij ontsprong op de bo
dem waarop hij was neergestort, groter, hoger dan hij
tevoren was. Geen enkele opoffering ontzegde men
zich overigens om de toren zijn schoonheid en sier
lijkheid en vooral zijn lengte terug te geven.
'Zij hebben op de toren een nieuwe spits aangebracht,
die, tezamen met een grote nieuwe klok en een uur
werk, dat zo groot en mooi is, dat je nergens iets
dergelijks vindt, ongeveer 150.000 gulden heeft ge
kost, volgens de berekeningen van mensen die het
kunnen weten en die het hebben uitgerekend', aldus
de oude Meteren, een tijdgenoot van deze herbouw,
en heden ten dage slaat dit 'uurwerk' de uren nog, en
tinkelt iedere 7 minuten een zangerig, luchtig, wagne
riaans melodietje, dat maakt dat men geen spijt heeft
van het geld, dat er aan besteed werd.
Maar we hebben ons genoeg opgehouden op deze
historische plaats, die al twintig maal getekend werd,
en waarvan U een heel origineel beeld krijgt in de
'Kinderspeelen' (komt voor in de werken van Cats).
De tekening is van Van de Venne, die in die tijd in de
stad woonde en niet alleen de illustraties voor de
uitgave van Cats maakte, maar veel andere teke
ningen voor Jan Pieterse v.d. Venne, nu tentoonge
steld in de bibliotheek van Middelburg. Zie het regis
ter van akten, octrooien etc. van de Generale Staten,
gedateerd 22 juli 1620). Twee of drie bijzondere gezich
ten in de Zeeuwse Kronieken (vooral in die van
Smallegange, 1696), en de tekeningen en schetsen uit
de vorige eeuw tonen ons, hoe het plein werd opgeluis
terd door heldhaftige burgers (burgerwacht. De bur
gers werden destijds verdeeld in 4 regementen van
ieder 6 compagnieën, men herkende ze aan de kleuren
van hun respectieve vlaggen).
Maar laten we het hotel betreden en onze vrienden
opzoeken. Hotel De Abdij, zoals ik reeds zei, is geen
herberg zoals de anderen. Geen uithangbord dat het
aanprijst, geen opschrift dat de aandacht trekt; men
moet het als het ware raden dat het er is, achter een
gordijn van bomen dat zijn gevel verbergt, en de
naam is in zo kleine lettertjes aangebracht, dat het
wel lijkt of de eigenaar het jammer vond, ze neer te
zetten.
Het is er erg zindelijk, de kamers zijn eenvoudig en de
luxe schittert er door een absolute afwezigheid. Hotel
De Abdij is echter zeer bekend; wordt druk bezocht
door lieden uit het hele land, en men zegt zelfs, dat het
de plaats is waar de kooplieden verblijven, aardige
mensen, maar zeer praatziek en lawaaierig.
En toch is het er zo kalm en rustig! Men zou bijna
denken dat het huis leeg is. Het leven is er geregle
menteerd als in een klooster, 's Morgens wordt er
ontbeten, 's middags drinkt men er koffie en 's avonds
soupeert men er met zachte eieren. Ontbijt, diner en
souper worden geserveerd op vaste tijden. Nooit
26
