DE JODENVERVOLGING
Heb je niet gehoord van die hollebollewagen.
Waar die hongerige Gijs op zat?
Hij kon schrokken,
Grote brokken.
Een koe en een kalf,
en een heel paard half,
Een os of een stier,
En zeven tonnen bier,
Een kerk vol rapen,
Een hok vol schapen, Bronnen:
En nog kon hoüebolle Gijs Zeeuws Documentatiecentrum
van de honger niet slapen. Archief, gemeente Middelburg
De meeste mensen in Nederland behoren tot het
blanke ras. Maar de laatste jaren zijn er veel
mensen in ons land komen wonen die er anders
uitzien. Het is nu heel gewoon om samen met
kinderen die tot een ander ras behoren, in de
klas te zitten. En wie kijkt er nog van op als hij
een Surinamer of een Vietnamees op straat
tegenkomt?
Chinezen, negers, indianen, Eskimo's, blan
ken, het zijn allemaal mensen en de ene groep is
niet beter of slechter dan de andere.
Toch zijn er mensen die daar anders over
denken. Zij beweren dat het ene ras superi
eur is ten opzichte van het andere. Dat heet
racisme. En aanhangers ervan noemen we
racisten.
Hitler was een racist. Hij minachtte alle rassen
behalve het zijne, het blanke. Maar binnen het
blanke ras maakte hij nóg een verdeling, waarbij
hij niet op het uiterlijk van de mensen lette,
maar op hun afkomst.
Hij onderscheidde twee groepen: joden en niet-
joden (die hij ariërs noemde). En volgens hem
waren de ariërs het superieure ras.
Hij haatte de joden. Hij beweerde dat zij de
schuld waren van alles wat verkeerd was gegaan
in Duitsland en in de rest van de wereld. Hij
noemde hen onbetrouwbaar, heerszuchtig, vals,
minderwaardig, verachtelijk.
Wat waren dat dan voor mensen?
Een paar duizend jaar geleden woonden de
joden allemaal in Palestina. Door aller
lei oorzaken verspreidden ze zich in de loop van
de geschiedenis over bijna de gehele wereld. Dat
is niet zonder zeer grote moeilijkheden en zeer
veel ellende gegaan. De joden werden in vele
landen niet geduld, ze werden zelfs wreed ver
volgd. Het antisemitisme is al heel oud. De
laatste honderd jaar ging het beter, bijna overal
werden de joden aanvaard als medeburgers. Ze
hadden zich aangepast in de landen waar ze
terecht waren gekomen: ze hadden er werk
gevonden, de kinderen gingen naar school en ze
spraken de taal van het land. Ze waren niet of
nauwelijks te onderscheiden van de mensen die
er altijd van geslacht op geslachthadden
gewoond. Het waren joodse Nederlanders geworden
of joodse Fransen of joodse Amerikanen. En
natuurlijk ook: joodse Duitsers.
Ze leefden vreedzaam met en tussen alle andere
mensen. Maar Hitier haatte hen. Hij zei, dat het
voor de toekomst van Duitsland noodzakelijk
was, dat ze zouden verdwijnen. En dat verdwijnen
moet je letterlijk opvatten. Hitier en zijn staf
ontwierpen een plan, een programma, om de
joden volledig uit te roeien.
In Duitsland, maar ook in de landen die
Duitsland aan zich had onderworpen.
Dus ook in Nederland.
In 1940 woonden er in Zeeland ongeveer 250
joden. Hoe zullen ze zich gevoeld hebben toen
de Duitsers ons land binnenvielen? Van Hitier
hadden ze niet veel goeds te verwachten.
Sommigen vluchtten, naar Frankrijken Engeland.
Noodgedwongen kwamen enkelen na enige tijd
weer terug. De meesten waren echter gewoon
thuis gebleven. Ze wachtten af, misschien zou
het allemaal nog wel meevallen. Ze deden toch
niemand kwaad?
Het eerste halfjaar gebeurde er inderdaad met
7
