worde voorzien.
Het mag overbodig gerekend worden de nood
zakelijkheid van die maatregelen nader te be
togen; maar het belang dat ik in het behandelde
onderwerp stel hoopt mij UEdachtb. te ver
zoeken mij te willen berigten tot welk gevolg de
overwegingen van uwen gemeenteraad deswege
zullen hebben geleid.
De inspecteur voor het Geneeskundig Staats-
toezigt in Zeeland
(wg) Adrich(?) Fokker
Aan de Heeren Burgemeester
en Wethouders van Koudekerke
Eén lokaal, 158 kinderen, 4 leerkrachten, er
moest op korte termijn verandering komen.
Van het peil waarop het lager onderwijs stond
in de vorige eeuw moet men zich niet veel voor
stellen. Er was geen leerplicht, veel kinderen
bezochten enkel in de winter de school. Men
leerde er de eerste beginselen van rekenen, lezen
en schrijven. Maar daar hield het dan veelal mee
op. Maar nu was daar die brief van de heer
Fokker en dus was goede raad duur.
De gemeenteraad besloot tot de bouw van een
geheel nieuwe school op de plaats waar het oude
lokaal stond.
In de Middelburgse Courant werd de aanbeste
ding aangekondigd op23 februari 1869. De
bouw werd gegund aan A. Looise in Vlissingen
voor de som van 5124, 70. De prijs van de
gedenksteen werd besomd op 19,00. Hij siert
tot op de dag van heden de al lang in onbruik
geraakte school. Op 22 februari 1870 vond de
opening plaats. Men maakte er geen dolle boel
van, want de rekening vermeldde:
Thee met suiker 1,50
Koffie met suiker en krententulband 4,50
3 Flessen rode wijn met suiker 3,60
te samen 9,60
Of de kinderen ook wat kregen, werd niet ver
meld, maar goed, de periode van hoofdpijn was
voorbij. De school bestond uit 3 leslokalen en
een gymnastieklokaal.
Hoe ging het er aan toe in die dagen op de lagere
school?
In de periode 1906 tot 1912 toen ik zelf op deze
school ging, zaten we altijd met twee klassen in 1
lokaal. Hoewel er dus een gymnastieklokaal
aanwezig was, hebben wij nooit gymnastiekles
gehad.
Wel werd soms het speelkwartier erin gehouden
en een geliefd spel was dan soms:
Herder laat je schaapje gaan
Wij zijn bevreesd
Voor wie?
Voor de boze weerwolf
De boze weerwolf zit gevangen
Tussen 2 ijzeren tangen
Tussen de zon en de maan
Herder laat je schaapje gaan
Verder werd dit lokaal gebruikt om de kinderen
die van ver kwamen er tussen de middag hun
boterham op te laten eten. Daartoe stonden er
enkele afgedankte schoolbanken. Als één van
de overblijvers zijn boterham niet op kon,
stopte hij die in een kastje. Gevolg: muizen, die
soms onder de les het lokaal binnen tippelden.
De meisjes sprongen boven op de banken en wij
als jongens probeerden ze te vangen. Grote her
rie en de meester kontroleerde of er eten lag in
de kastjes. Vermandende woorden en een streng
verbod op het verbergen van eten in de kastjes,
hetgeen weer spoedig vergeten werd. In de gang
stond een emmer met water voor deze kinderen.
De 'maitresse', zo noemden we de vrouw van de
hoofdonderwijzer, zorgde daar altijd voor.
Je moest het niet wagen om er uit te drinken,
want je hoorde direkt iemand roepen: dat
meuge julder nie, das vö de huus die over bluve'.
Onze onderwijzer was een groot muzieklief
hebber en zodoende leerden we drie-stemmig
zingen. We kregen dan ook een uitnodiging om
in België te komen zingen. Dit was niet alleen
om onze zangkwaliteiten, maar ook omdat we
allemaal in klederdracht waren. Tot onze grote
spijt durfde de meester dat niet niet aan, des te
meer speet het ons omdat een kinderkoor uit
Westkapelle wél regelmatig een uitnodiging
kreeg om in het buitenland te komen zingen,
voor ons was er enkel het door het 'land' rijden
of een reisje naar Breda of Rotterdam. We
vonden dit overigens ook geweldig leuk. Een
maal per jaar gaven we een zanguitvoering, we
zongen dan liedjes uit 'Kun je nog zingen, zing
dan mee'.
Zelfs op mijn leeftijd ken ik nog de tekst van de
toneelstukjes die we opvoerden.
Genoeg over het schoolleven uit mijn jeugd.
Maar ja, een verhaal over het leggen van de
Eerste Steen bij de bouw van je 'eigen' school,
11
