'k eleze nair tempeest waar door den gemelten Zandijk- sen dwangmolen (niet tegenstaande den selven molen wel en behoorlijk op de wind was staande) teenemaal agter over sijn steert waar op hij was rustende door die overweldigende wind is opgeligt en aan duijsend stukken gesla gen'. Op 22 april 1704 werden de resten van de molen, waaronder veel planken, balken, de trap en de 2 gebroken molenstenen in 38 kavels verkocht, die een totaalbedrag van XXIXLIX sch. VI gr. opbrachten. Het ijzerwerk, de schijfloop en het kamwiel werden niet verkocht daar men deze opnieuw wilde gebruiken bij de bouw van een nieuwe molen of bij reparatie aan de 2 Veerse molens. Door het overlijden van Willem III (1702) en de daarop jarenlange durende kwestie van de troonsopvolging, heeft men geen nieuwe molen gebouwd. Toen in 1748 deze erfkwestie zover was opge lost, dat Willem IV als markies van Veere kon worden ingehuldigd, was er geen behoefte meer aan een molen in Zanddijk, daar er intussen in Veere een nieuwe stenen grondzeiler (De Koe) gebouwd was, die met 3 koppel maalstenen voldoende capaciteit had om aan de vraag te voldoen. De overgebleven molenberg is waarschijnlijk in de Franse tijd afgegraven. Geraadpleegde literatuur: 1Contract wegens den coop vande moolen van Sandijck etc. Archief van de Nassause Domeinraad folio 1391 -XXIII. ARA 's-Gravenhage. 2. Transport, en overdrachtsbrief wegens den eijgendom van endom van den windcoornmolenden windcoorn- molen etc. Archief van de Nassause Domeinraad folio 1392 - XXIX. ARA 's-Gravenhage. 3. Rekeningen van Francois Nebbens (1704). Archief van de Nassause Domeinraad 108.11, inven- tarisnr. 9899. ARA's-Gravenhage. J.H. Midavaine Een boek van en over een Vlissingse auteur en een 'kijkgids' over Middelburg staan deze maal ter bespreking. De recensie van het laatstge noemde boekje hebben we bewust even aange houden, aangezien een stadswandeling in na jaar of winter ons minder aangenaam lijkt. In voorjaar en zomer is het beter wandelen èn in Middelburg valt genoeg te zien. Maar we gaan eerst naar Vlissingen. Twee februari van dit jaar werd de bekende Vlissingse schrijver en beeldend kunstenaar Wim Hofman 50 jaar. Die mijlpaal vormde de aanleiding voor een grootse huldiging: een fees telijke bijeenkomst in de Zeeuwse Bibliotheek, tentoonstellingen in het Zeeuws Museum, de Zeeuwse Bibliotheek en het Stedelijk Museum Vlissingen en een groot boek, dat als titel kreeg 'De Kleine Hofman'. Dit boek, een ini tiatief van de Openbare Bibliotheek Vlissingen, draagt als ondertitel 'Wim Hofmans werk van A-Z'. Het is een kaleidoscopisch kijk-, lees- en bladerboek geworden, een soort 'Encyclopedia Hofmania' waarin alle aspecten van Hofmans kunstenaarschap op een humoristische en ori ginele wijze worden belicht. Zoals bekend is Wim Hofman sedert 1969 een succesvol auteur van kinderboeken, die hij zelf illustreert en waarvoor hij vele gouden en zilve ren griffels verwierf. Daarnaast deed hij talrijke andere publikaties het licht zien. Achterin 'De kleine Hofman' is een uitgebreide bibliografie opgenomen (blz. 158-159). Minder bekend is dat Wim Hofman tevens werkzaam is als beel dend kunstenaar. Zijn vrije werk, vaak acryl (op uiteenlopend materiaal zoals papier, karton e.d.) met heldere achtergronden in wit, ge broken wit, crème of grijs was in het Zeeuws Museum te zien. In het boek zijn fraaie voor beelden daarvan opgenomen, zie b.v. blz. 34, blz. 86-87 en blz. 98 (vooral de kussende mensen zijn groots in hun eenvoud: een veiligheids speldje als monden). De teksten in het boek zijn grotendeels van Wim Hofman zelf; een keuze uit zijn oeuvre, van commentaar voorzien door collega-schrij vers en anderen. De onderwerpen in alfabetische volgorde dragen merkwaardige titels als Alleen is maar alleen, Dingen die fout kunnen gaan, Eilanden, Inleiding (heel consequent bevindt de inleiding zich onder de i op blz. 66 van het boek!), Koffiepot, Oogjes, Monden en neuzen, Vliegtuigen en vliegfietsen. Kortom, een heel vreemde encyclopdie Dit zeer originele boek dat 160 pagina's telt en voorzien is van talrijke afbeeldingen in kleur en zwart/wit werd prach- 16

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1991 | | pagina 18