in de vorige eeuw kustbatterij Tromp stond. Op een kwade dag ontstond daar een bermbrand, die gevaar opleverde voor de aanwezige munitie, en die brand is toen door in de buurt wonende vrouwen geblust. Deze dames stonden dus wel hun mannetje. Van het gebouw Bethel heb ik begrepen dat dit als een christelijk verenigingsgebouw moet wor den gezien, waar zondagsschool en bewaar school werd gehouden, en waar men ook een zaaltje kon huren. Volgens mijn informatie zwaaiden de op de bovenverdieping wonende gezusters Kuijper er de skepter, en in mijn eerste verhaal vermeldde ik al de functie van lucht beschermingspost in de 2e wereldoorlog. De Hervormde gemeente hield er wijkavonden. Afbeelding 8: Bewaarschool in 'Bethel' 1926 (links Mej. Kuijper) Een informante meende dat de onderlinge saamhorigheid op het Eiland, waar iedereen iedereen kende, mede is bevorderd door de omstandigheid dat bij het totstandkomen van dit stadsdeel er heel veel mensen van elders kwamen wonen, die dus allemaal lotgenoten waren in de voor hen nog onbekende stad Vlis- singen. Dit lijkt me heel aanvaardbaar, en als ik van veel kanten hoor dat op het Eiland pros titutie heel weinig voorkwam, en dat ondanks het karakter van havenwijk, dan lijkt die onder linge saamhorigheid en sociale kontrole hierin zeker een rol te hebben gespeeld. Volgens nadere informatie ging het om één adres waar enkele dames het oudste beroep moeten hebben uitgeoefend, terwijl er ook wel eens een zeemansvrouw niet opgewassen bleek tegen de zeer langdurige afwezigheid van haar echtgenoot. In mijn verhaal had ik het over de voetbalclub Eiland Boys en over het sportveld nabij de Eiland-school, en dat heeft me heel wat respons opgeleverd. Eiland Boys is omstreeks 1930 opgericht, en speelde aanvankelijk vooral op het Eiland- strand, waar een soms talrijk publiek de zeedijk als tribune benutte. Het ging er informeel toe, en er werd ook wel gespeeld tegen bemanningen van nabij het Eiland gemeerde sleepboten. Later ging men naar een eigen veld benoorden de Buitenhaven, waar bij de havenvergroting van 1931 veel terrein was opgespoten. De club kleuren waren rood en zwart, en ik hoorde van 3 elftallen plus een jeugdelftal. De aktiviteiten stopten in 1939, toen door de mobilisatie veel spelers wegvielen, en het terrein kwam toen in 23

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1991 | | pagina 25