,S
LAAT HET DE WETE WETEN
W
Gezien het feit dat onderstaand verzoek niet
vanuit de privésfeer maar voornamelijk vanuit
haar werkzaamheden als aktiviteitenbegeleid-
ster komt, meenden we als redaktie deze vraag
van Henrietta Borgmeier uit Oost-Souburg te
moeten plaatsen.
'Door mijn werk als aktiviteitenbegeleidster
kom ik in aanraking met mensen die nog
gekleed gaan in de Walcherse klederdracht.
Meestal zorgt de familie voor schone mutsen.
Maar steeds meer hoor ik de klacht dat dit niet
zo eenvoudig is. Mensen die altijd de mutsen
hebben gewassen en geplooid stoppen er om
verschillende redenen mee.
Nu is er één van die mensen bereid mij de kunst
van het wassen en plooien te leren, zodat ik dit
van haar kan overnemen. Want ook zij moet er
vanwege gezondheidsredenen mee stoppen.
Dit idee kan alleen slagen wanneer ik beschik
over de nodige materialen.
Daar ligt nu juist het probleem! We kunnen niet
aan de strijkijzers komen die daar voor nodig
zijn. Dus mijn vraag is aan U:
Wie kan mij helpen aan 2 strijkijzertjes nr. 2
voor het strijken van de Walcherse mutsen?
(Uiteraard tegen een vergoeding).
ring. En kijk, daar staat alweer een nieuwe oude
Willibrodusput. Er zijn zelfs plannen daar bin
nenkort water in te doen.
Dit alles schoot me te binnen toen ik onlangs in
de krant las dat ergens in Nederland het water
uit zo'n put geneeskrachtig bleek te zijn. Stelje
zo'n wondermiddel eens voor. Daar kan het
toerisme toch alleen maar beter van worden.
31
Het wonder
Een van de bekendste wonderen is wel het
wonder van Elia en de weduwe van Sarfath.
Door dit wonder raakte het meel in de pot nooit
(meer) op en de kruik met olie zou niet meer leeg
raken. Stof genoeg voor een ouderwetse preek.
Vanaf de kansel werd duidelijk gemaakt dat de
kruik geen gewone kruik was, maar een won-
derkruik en dat de olie geen gewone olie was,
maar wonderolie.
Zo'n wonder vergeet je niet gauw en in de
legende over Willibrord wordt eigenlijk het
zelfde verteld.
Toen Willibrord in het jaar 690 Walcheren
bezocht hadden de flessetrekkers van Vlissingen
de wijnfles van de heilige leeggedronken, maar
toen deze zijn fles weer terug vond bleek de fles
nog vol wijn te zitten. En met de historie van de
wonderfles had Vlissingen tegelijk een scheld
naam en een stadswapen gekregen.
Maar wonderen werden niet alleen vroeger ver
richt, ze gebeuren nog steeds. In Zoutelande
verdween de Willibrordusput onder de zeewe-
