-/d'JKs
singen ging bij Nieuwland eerst rechtsaf naar de
hoofdstad en splitste zich voor het station van
Middelburg. De Oud-Vlissingseweg liep over
Oost-Souburg naar de havens en de Nieuw-Vlis-
singseweg volgde westelijk het kanaal door
Walcheren. Een strategisch zeer kwetsbare split
sing dus. Middelburg had zich al jaren verzet
tegen de plannen om de provinciale weg van
Nieuwland rechtstreeks door te trekken naar
Vlissingen en dat werd de stad noodlottig.
Daardoor kon de Duitse opmars Middelburg
niet vermijden. De Duitsers hadden niet vol
doende troepen beschikbaar om Middelburg te
veroveren en moesten direct door naar Vlis
singen om de Franse aftocht de pas af te snijden
en te voorkomen dat daar nog Britse verster
kingen aan land konden worden gebracht.
De kanaalweg was de achillespees van de Duitse
aanval op Vlissingen met als enige alternatieve
route het achterommetje langs de bochtige Segeers-
singel.
De Nederlandse troepen en sommige Franse
hadden zich teruggetrokken op de dorpen ten
westen van het kanaal. In Middelburg zelf
bevond zich het Commando Zeeland en het
Franse hoofdkwartier. De rechterflank van de
Duitse aanval zou open en bloot komen te
liggen voor een tegenaanval van Nederlandse
troepen. Zo'n tegenaanval zou noodgedwongen
ook weer over Middelburg moeten lopen, ande
re wegen waren er niet. Geen wonder dus, dat de
Duitse artillerie in deze situatie een storingsvuur
boven M iddelburg legde om iedere tegenaanval
in de kiem te smoren. Dat is taktiek en geen
terreur.
Laten we nu eens kijken naar de situatie in
Middelburg zelf. Vanaf de Loskade en de
Blauwedijk zouden de Duitsers op de Kanaal-
weg gemakkelijk kunnen worden beschoten,
zodat de Duitse opmars zou vastlopen. Als men
de Stationsbrug open draaide, zouden die Duit
sers daar niet veel tegen kunnen ondernemen.
En dan de Punt in Middelburg. Met een blik op
de kaart kunt u zien dat de Punt precies in het
verlengde ligt van de Nieuwlandseweg, waar
langs de Duitsers moesten oprukken. Een ka
non op de Punt kon die weg over zijn hele lengte
bestrijken. Er stond echter geen kanon op de
Punt, maar er stond wel een grote groengeschil-
derde ijzeren loskraan met grote raderen, die er
vervaarlijk genoeg uitzag en vanuit de lucht
gemakkelijk kon worden aangezien voor een
groot ouderwets kanon. Vlak daarbij bij het
Entrepotwas een groep marinemensen druk
doende. Enkele Duitse Heinkel 111 bommen
werper-verkenners hadden op 17 mei de op
dracht uit te kijken naar geschutsopstellingen,
die de Duitse opmars zouden kunnen belemme
ren. Neemt u het de vliegtuigbemanning kwalijk
dat zij daar lukraak een paar bommen op
gooide? Ja, natuurlijk doet u dat. Waar haalden
ze het recht vandaan om hier te bombarderen en
die vliegtuigbemanning had veel beter uit moe
ten kijken, want hier ontstond een zeer gevaar
lijke brandhaard.
Deze veronderstellingen sluiten beter aan op de
feiten die we kennen, dan het terreurverhaal en
u moet De Bree, bladzijde 184 onderaan, nog
maar eens nalezen en dan moeten we het boze
sprookje van het terreurbombardement door de
Luftwaffe maar eens vergeten.
A.If. van Dijk
De grenzeloze grenspaal
Het dorpje Oud-Vlissingen lag vroeger tussen
het tegenwoordige Stadhuisplein en de water
toren. Het werd in 1809 tijdens de Engelse
aanval verwoest en de restanten werden op last
van Napoleon afgebroken om een beter schoots
veld te krijgen.
Er is helemaal niets meer van terug te vinden,
behalve één enkele grenspaal. Deze ronde ar
duinstenen paal, bekroond door de Vlissingse
fles, is de zogenaamde Vrijdompaal.
Hij stond op de hoek van de Vrijdomweg en de
Julianalaan achter het tolhuis op de plaats waar
26
