konden n.l. goedkope accijnsvrije suiker aan schaffen via de vereniging in Wageningen). Hoe hebben ze voor de oprichting hun suiker kunnen kopen? Was er toch al een soort van samenwerkings verband? 3. Vroeger hield men bijen om den brode, in tegenstelling met de tegenwoordige tijd, waar in bijenhouden voornamelijk als hobby wordt gedaan. Waren het wellicht wat kleinere boeren die bijen hielden? 4. Speelde de oorlogstijd ook een rol? Vele goederen waren schaars. Misschien een zelfde verschijnsel dat zich in de tweede wereldoor log voordeed, n.l. een grote stijging van het ledental i.v.m. het verkrijgen van extra sui ker en tabak en het hebben van honing als ruilmiddel. Redaktie Betreft Gaarkeuken, Hendrikstraat, Vlissingen De heer Feij uit Vlissingen stuurde ons de volgende vraag: De Vlissinger W. Sprong, met wiens foto's vorig jaar nog een prachtige expositie in het Zeeuws Documentatiecentrum ingericht kon worden over de thans verdwenen Vlissingse binnenstad beginjaren zestig, bracht bijgaande foto onder mijn aandacht. "Ik weet niet waar dit is", zei de Vlissingen-kenner. Uit aardigheid ging ik op zoek en vond uiteinde lijk in het fotobestand van het Vlissingse ge meente-archief wat gegevens. Het betreft hier "de centrale- of gaarkeuken aan de Hendrik straat, hoek Emmastraat, door Engelse bom inslag verwoest op 1 juni 1942 n.m. om 18.33 uur (geen slachtoffers, één lichtgewonde)". Het gebouwtje staat er natuurlijk niet meer. maar de gevelrij rechts (dus achterzijde Grave- straat) is nu nog herkenbaar. Nu lijkt het mij niet, dat dit gebouwtje (de foto is van na de bominslag) is gebouwd als centrale keuken, of juist wel? Er zijn vast Vlissingers, die dat kunnen vertellen! redaktie 26

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1992 | | pagina 28