DE WETE WEET HET
Ditmaal geen Dijkje, maar een vraag aan A.H.
van Dijk.
De leeuw en de grijpvogel
Wij waren al lang van plan nog eens naar de
stenen leeuw te zoeken, die vroeger ergens op
een open plek in de bossen van Noord-Walche-
ren lag. Met een afgekloven kop door de tand
des tijds. We konden hem niet meer terug
vinden, heeft iemand hem ooit gezien?
We vonden wel aan weerskanten van een
bospad twee liggende stenen leeuwen, maar als
je goed keek bestonden de manen uit veren. En
toen was het ons meteen duidelijk dat het om
grijpvogels, griffioenen ging.
Daarom zaten op de rug ook aan weerskanten
twee gaten om de vleugels aan te bevestigen.
Griffioenen zijn fabeldieren die al vanaf de
grijze oudheid bij de mensen door het hoofd
spoken. Zij hebben een leeuwenlijf en een arends-
kop en vleugels. Meestal hebben ze een wat
satanische betekenis. Dat is geen wonder, want
in het luchtgevecht met een engel is het duidelijk
wie de gevaarlijkste is. Mijn vraag is eigenlijk,
wat doen die twee (of drie) griffioenen eigenlijk
in dat Oranjebos?
Redaktie
Mevrouw Van Wallenburg-Verlinde te Veere
reageerde op de Vadertjes uit de vorige Wete. In
haar ouderlijk huis zou volgens overlevering
een raam gezeten hebben van afbraakmateriaal
van "de leste stuver". De afkomst van die naam
roept ook bij haar vragen op. Evenals bij Prof.
Dr. F.B. Lammes uit Abcoude, wiens vraag wij
hieronder weergeven.
In het laatste nummer van De Wete (21/1; 34
'92) kwam in de rubriek "Vadertjes" het boer
derijtje "De Leste Stuver" ter sprake.
De schrijver van deze rubriek. Van den Driest,
opperde de mogelijkheid dat er vroeger niet
alleen een "De leste Stuverwegt" is geweest,
maar misschien ook een boerderijtje van die
naam.
Griffioen (naar een 16de-eeuwse haardsteen)
27
