3ö| ^u>im3 DE WETE WEET HET Van de heer JBraat ontvingen we het volgende schrijven: Hierbij een reaktie op de rubriek "Dijkje" in De Wete van oktober 1992. Schrijver vraagt daarin wie zich het opschrift "Zum dienstfreudigen Gesicht" herinnert. Ik deel U hierbij mede, mij het bewuste op schrift goed te herinneren. In de jaren vlak na de 2e Wereldoorlog - ik woonde toen in Vlissingen -speurde ik met vrienden vaak naar oorlogs souvenirs in de Walcherse duinen. Tijdens die tochten en ook nog later, heb ik het opschrift vaak zien staan. Onlangs sprak ik er over met enkele Duitsers, het is moeilijk tot een juiste vertaling te komen, er zit een zekere mate van ironie/ galgehumor achter. Een vrije vertaling zou kunnen zijn: "in de blijmoedige soldaat". Ik vermoed, dat de militair, die de bunker heeft beschilderd in de Heimat iets te maken heeft gehad met de Horeca. Veel namen van Duitse cafe's en restaurants beginnen met Zu, b.v. Zum Löwen, Zum Hirschen enz. Vandaar wellicht "Zum dienstfreudigen Gesicht". Overigens herinner ik mij nog een tekst uit de oorlogsjaren, aangebracht op een binnenmuur van een stalhouderij in Klein Vlaanderen te Middelburg, die door de Duitsers was gevor derd. In fraaie Duitse letters stond daar: "Sitze nicht wo die Spotter sitzen, denn sie sind die Elendesten unter den Kreaturen". Nietsche. Wie herinnert zich dat nog? LEEUWENPOEDER Heeft u het verhaal wel eens gehoord van het Leeuwenbestrijdingspoeder? Een boer strooide Leeuwenpoeder over zijn land. Zijn buurman kwam kijken en vroeg wat hij aan het doen was. Ik strooi Leeuwenpoeder. Leeuwenpoeder? Maar er zijn hier toch hele maal geen leeuwen op het eiland? Gelukkig niet, antwoordde de boer, want het spul doet geen pest. Telkens als ik via de media de klachten hoor dat onze bossen zo te lijden hebben van de zure regen en al die oproepen om daar wat aan te doen, moet ik aan dit verhaal denken. Want het is toch de wind waar de bomen en de struiken op ons eiland zo van te lijden hebben! Het stuivend zout bij storm en het stuifzand! Het zoute kwelwater uit de bodem bij droogte of wanneer er te veel oppervlaktewater wordt weggepompt! Maar toch hebben we liever zure regen dan zoute kwel. De schade kunnen we allemaal met onze eigen ogen zien. Nu de stranden zijn opge spoten met zeezand en zeer veel zeewater zien we de gevolgen weer van de zoute kwel onder de duinen door, aan de beplanting van de duin rand en het vroon. En omdat de stranden zijn opgehoogd, kunnen we ook weer rekenen op klachten over stuifzand. ledereen doet telkens alsof dat een verrassing is, maar het is heel voorspelbaar. En men blijft zeuren over de maatregelen tegen de zure regen. Dan denk ik: Leeuwenpoeder! 17

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1993 | | pagina 19