r\ KJ LAAT HET DE WETE WETEN zijn present. Onderwijl bestijgen wij de uitge sleten trap. Vanaf het met allerlei grassen en wilde planten begroeide "dak" vragen wij ons af of Karel's zuster Maria zich niet in haar praal graf zou omdraaien bij het aanschouwen van de rokende schoorstenen, de zich hoog boven het schor verheffende bouwwerken, de wuivende wieken van de windmolens om van de halfronde kernenergetische tijdbom maar te zwijgen. Voor haar en het Walcherse achterland bete kende de aanleg van het fort een stuk veiligheid. Wij zien er echter de dreigingen levensgroot op ons afkomen. Helaas kan het fort ons daartegen niet beschermen. Dat er desondanks nog veel te genieten valt, daarvan kunt uzelf getuige zijn op zaterdagmorgen 22 mei a.s. om 8 uur. Tot dan! Richard Struijk De heer P. Houmes stuurde ons dit verhaal m.b.t. enkele bekende Middelburgers. Een verhaal met hopelijk een vervolg! Thomas en vrouw Ontjepies Onder de vele stadstypen die Middelburg heeft gekend hoorden ook Thomas en vrouw Ontje pies. In mijn jeugd heb ik over de twee horen praten maar zonder de achtergronden die hen tot "typen" maakten. Zij komen in het fotoboek: Kent u ze nog de Middelburgers (1) maar liefst twee keer voor. Een keer op de foto, een keer geschilderd door Louis Heymans. Dit alles is totnogtoe bekend. Voor mij werd de zaak echter interessanter toen ik in spullen door mijn grootvader nagelaten een foto-ansichtkaart van het echtpaar tegenkwam. Op de achterzijde heeft mijn opa geschreven dat zij gewoond hebben op de Noord weg op de plaats die vroeger "het gat van Ponse" heette (nu de Klarenbeeklaan). Volgens dezelfde aantekening droeg vrouw Ont- 14

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1993 | | pagina 16