Toen Alexander de Munck in 1702 uit de rege
ring was ontslagen, trok hij zich terug op 't ls
niet altijd Zomer" om daar de winter van zijn
leven door te brengen. Hoewel hij een groot
huis aan de Dwarskaai in Middelburg had,
woonde hij bijna permanent op zijn buiten
plaats. Daar bracht hij de tijd door met het
vertalen en berijmen van bijbelfragmenten. Hij
overleed in 1719 en werd begraven in de Oost-
kerk in Middelburg.
De buitenplaats werd verkocht aan Johan Ger-
lag, die er bijna niets aan veranderde. Hij
bewoonde het huis nog in 17507.
Na hem kwam het buiten aan zijn zoon Johan
Louis Gerlag, bewindhebber van de V.O.C. en
manufacturenhandelaarin Middelburg. Hij ver
kocht 't Is niet altijd Zomer" op 8 maart 1764
voor 1600 pond aan de stadsregering, die met
het oog op een dreigende epidemie het herenhuis
als pesthuis wilde inrichten8. Het werd omschre
ven als een "spatieuse Huisinge" en de grote
ruimte zal dus wel de reden zijn, waarom juist
dit huis werd aangekocht.
Het is aannemelijk dat zowel het middenge
deelte als de zijvleugels voorzien waren van een
souterrain, bel-étage, verdieping en een ruime
zolder.
Enkele weken voor de verkoop van de buiten
plaats waren er al wat losse goederen verkocht,
waaronder een klavecimbel, een orgel een een
biljart. Verder enige marmeren beelden met
pedestallen en twee loden siervazen. Ook wer
den de boompjes uit de orangerie en de vogels
uit de menagerie verkocht9.
De buitenplaats bleef een aantal jaren leeg
staan, totdat de stadsregering van Middelburg
het hof verkocht aan Willem de Meester, die er
1310 pond voor betaalde l0. Waarschijnlijk
werd het hierna verhuurd. In ieder geval bleef de
buitenplaats intact tot 1783. Toen werd het bos
gerooid. Op 6 januari 1784 verkocht men 1600
opgaande iepen, essen en eiken, de gebruikelijke
laanbeplanting en vele fruitbomen". In maart
werd het enorme herenhuis afgebroken. Het
afbraakmateriaal werd in de Middelburgsche
Courant te koop aangeboden. Dit bestond uit
"veelerhande soorten van Steenen, Balken, Kas-
synen (kozijnen),Deuren, etc."12. Daarop volg
de nog een advertentie voor een openbare
verkoping, waarbij de uit het huis afkomstige
meubelen werden verkocht13. Deze waren blijk
baar opgeborgen geweest in het bijgebouw,
aangezien de veiling plaatsvond op de buiten
plaats zelf.
Het laatste bericht over 't Is niet altijd Zomer"
is een aankondiging van de verkoop van de
houten theekoepel, het speeljachtje en de Turkse
tent14. Ook werden toen nog 2000 laanbomen
gerooid en verkocht15. De vrijgekomen grond
werd in gebruik genomen als weiland. De vij
vers bleven bestaan, maar verlandden langza
merhand.
Op de plaats van het voormalige bijgebouw
werd een boerderij gebouwd, die aanvankelijk
nog 't Is niet altijd Zomer" heette, maar later
werd omgedoopt in "de Favorite". In het begin
van deze eeuw werd er een nieuwe schuur
geplaatst.
Na de inundatie van Walcheren in 1944 zijn de
nog resterende vijvers gedempt. Slechts het hui
dige baantje naar de boerderij geeft de ligging
aan van een van de vroegere twee oprijlanen. De
vorm van de buitenplaats is verder niet meer
herkenbaar in het terrein.
Zo is 't Is niet altijd Zomer" verdwenen.
Zelfs de naam ervan is niet overgebleven.
Noten
1Deze buitenplaats heette oorspronkelijk Schellag,
maar werd in het tweede kwart van de achttiende
eeuw "Niet altijd Winter" genoemd. Deze naam
schijnt echter maar kort in gebruik te zijn geweest.
Het is de bedoeling dat er nog een onderzoek verricht
wordt naar deze eigenaardige tegengestelde namen,
temeer daar zich in de Middelburgse Nieuwstraat
twee huizen tegenover elkaar bevinden met dezelfde
namen als deze buitenplaatsen.
Enig verband is nog niet gevonden.
2. Zie met name F. Nagtglas, Levensberichten van
Zeeuwen.
3. Deze is echter niet geheel nauwkeurig, vgl. de
kadastrale kaart Middelburg sectie F, 1823 en de
reconstructie van de tuinaanleg aan de hand van de
twee genoemde kaarten.
4. M. Gargon, Walcherse Arkadia, Leiden 1719, dl
II, blz. 193.
5. Idem
6. Idem
7. Zie de Hattinga-kaart
8. H.M. Kesteloo, Stadsrekeningen van Middelburg
1700-1810.
12
