HET BEELD VAN VROUWENPOLDER (LEGENDE)
De tweede workshop wordt gehouden op za
terdag 9 oktober en heeft als titel "Dorpen als
archiefstukken". De workshop is gewijd aan de
dorpen op Walcheren. Bijzondere aandacht
wordt geschonken aan een aantal dorpen in
"mini-formaat". Het programma is als volgt.
10.00 uur: Ontvangst, koffie en introductie in
studiecentrum Oranjezon, Oostka-
pelle.
10.30 uur: Inleiding aan de hand van de expo
sitie in het Zeeuws Biologisch Mu
seum over de te bezoeken dorpen.
11.15 uur: Excursie per touringcar langs onder
meer Hoogelande, Klein-Marieker-
ke, Boudewijnskerke, Biggekerke,
Oost-Souburg, Nieuwland, Schel
lach, Zanddijk en Vrouwenpolder.
12.30 uur: Lunch.
13.30 uur: Vervolg excursie.
16.00 uur: Einde excursie Oostkapelle.
De prijs van de workshop bedraagt 49,50
(inclusief consumpties, lunch en entreeprijzen).
Deelnemers zijn verder in de gelegenheid het
boek Dorpen in Zeeland (Middelburg 1991)
aan te schaffen met reductie. Het boek kost in
dat geval 21,50 in plaats van 28,50.
Leden van heemkundige kringen die aan de
workshops deelnemen krijgen een korting van
5,— per workshop!
Leden van de Heemkundige Kring Walcheren
kunnen zich, onder vermelding van hun lid
maatschap, aanmelden bij het secretariaat van
de Stichting Educatief Toerisme Zeeland Oran
jezon, Schoolstraat 4, 4356 BX Oostkapelle
(01188-1507).
Wie, staand' op Walch'rens noorderduin,
Terneder blikt in Zeelands tuin,
Ziet van nabij door 't lommer gloren
Een kerkdak en een kleinen toren.
En boven 't groen van boom en haag
Wat roode daakjes, klein en laag.
Een dorpjen is 't, in vroeger eeuwen
Een heil'ge plaats in 't land der Zeeuwen,
Wijl 't in zijn kerkje een grooten schat,
Een beeld van wond're herkomst had.
Ten zijde, toen bij hooge vloeden
De landzaat weerloos nog bij 't woeden
Van wind en zee in angste vlood
Naar hil of berg, die wijkplaats bood,
Was daar tot wering van de golven
Uit vruchtb'ren kleigrond opgedolven
Een dijk, die schatten gelds en zweet
Gekost had, maar aan 't doel voldeed.
Die Polder, thans een veilge woon,
Klom ras tot welvaart, 's nijv'ren loon,
En 't landvolk deed, den Heer ten prijze
Naast huis en erf een kerk verrijzen.
Het altaar, vromelijk bereid,
Werd aan de Moeder-Maagd gewijd,
En Vrouwenpolder leefde stille,
Gehoorzaam aan des Heerer wille
Naar priesterlijk vermaan en woord
in landelijken eenvoud voort.
Toch voelde 't volk een zoet begeeren,
De muur was wit in 't Huis des Heeren!
"En wit is schoon, maar zou daarbij
Niet heerlijk staan een schilderij".
't Begeeren spitst zich op een keuze
En heft in 't eind vereend de leuze:
"Een schoone beeltenis van Haar,
De Moeder Gods (zoo 't mooglijk waar)!"
Maar schoon ook elk zijn tienden bracht,
Het offerblok vaak ruim bedacht,
Het kerkje telde luttel menschen
't Ging hun te hoog - en 't bleef bij wenschen.
Doch, als de mensch nog hoopt en gist,
Is 't vaak de Heer, die snel beslist.
Een vrome poorter in de stede
Droeg kennis van hun stille bede,
En om hun arme beurs begaan
Sprak hij zijn schatten mildlijk aan,
Opdat een meester 't beeld mocht malen
Dat als de Moeder Gods zou pralen
