65-jarige leeftijd mee gestopt is. Hij woonde in
Nieuwvliet (Zeeuwsch-Vlaanderen). Hij maak
te veel kort touwwerk voor de boeren, voor het
vastzetten van de koeien en de paarden.
Als "lijnbaan" gebruikte hij het betonpaadje in
de tuin.
Door de opkomst van de moderne nylongarens
werden de touwslagerijen op den duur helemaal
overbodig. Toch ontdekte ik nog niet zo heel
lang geleden een heuse touwslagerij in het
voormalige Zuiderzeestadje Elburg. Van een
voormalige lijnbaan waren maar wat povere
resten over, maar in een soort werkplaats aan
het eind daarvan werden nog vrij dikke touwen
in elkaar gevlochten, uiteraard met modern
materiaal. Zo te zien voor scheepsdoeleinden,
maar dan meer voor het watertoerisme.
De meestoof in Zanddijk wordt al in 1773 niet
meer genoemd en is vermoedelijk al vóór die
tijd teniet gegaan. Zoals bekend werd er een
rode verfstof gefabriceerd uit de meekrapwor
tel, een agrarisch produkt.
In de vorige eeuw was het vooral in Zeeland nog
Gemeente Veere omstreeks 1810
De oude, zowel als de nieuwe vestingwerken (bolwerken) zijn op het kaartje aangegeven. De laatste zijn in de tijd
van Napoleon aangelegd (circa 1810) in het kader van een algehele reconstructie van de vesting Veere. Een en
ander in verband met de landing van de Engelsen in 1809 waarbij geheel Walcheren en Zuid-Beveland korte tijd
door hen bezet zijn geweest.
De dikke zwarte streep is de gemeentegrens waarbinnen ook Zandijk-binnen valt (het huidige Zanddijk).
Zandijk-buiten lag westelijk van Veere en de Veerse watergang en behoorde na 1811 tot het grondgebied van
Vrouwenpolder.
De gestippelde lijn is de weg naar Middelburg en geheel rechts is het oude havenkanaal van Middelburg nog te
zien, dat bij Kleverskerke in het Veerse Gat uitkwam (thans Veerse Meer). De oorspronkelijke dijken zijn nog te
zien. Zij liggen in het verlengde van het huidige kanaal. Er tussen ligt een smal poldertje.
De plaats waar de lijnbaan ongeveer gelegen heeft is door een pijl aangegeven.
28
