/Go\
X/
b LAAT HET DE WETE WETEN
Rijksweg een tuincentrum exploiteerde. Ook
hier deed het tot voor kort dienst als onderdeel
van een volière. Zeer recentelijk is het tuincen
trum verkocht en ons raam, zo mogen we het nu
wel noemen, kreeg een plaatsje bij de schoon
zoon van de heer Davidse, de eigenaar van
Willem's Winkel aan de Dam in Middelburg,
onder de uitdrukkelijke bepaling dat het niet
verkocht mag worden.
Ik ben ter plaatse gaan kijken, want ik wilde het
raam waarvan ik zoveel had gehoord nu wel
eens met eigen ogen aanschouwen. Het bleek
dat Willem inmiddels de liefde voor het raam
heeft overgenomen, want hij vertelde me dat hij
van plan is het wat op te knappen en te schil
deren. Inmiddels zijn de plannen voor de
herbouw van de Synagoge rond. Het raam heeft
hierin geen plaats gekregen, onder andere omdat
de ster in het raam niet de vorm van een He
breeuwse ster heeft.
Het is mogelijk dat het raam een plaatsje krijgt
in de winkel van Willem als blikvanger en sfeer
maker, zodat ook u nog jaren van dit raam kunt
genieten, vooral nu de historie ervan bij een
breder publiek bekend is.
F.A. Broeksma
Dr. J. Schouten uit 's-Gravenhage deed ons de
volgende reaktie toekomen op het verhaal over
dokter De Puut.
Naar aanleiding van het interessante artikel van
de heer Midavaine in "De Wete" d.d. oktober
1993 heb ik nog eens opgezocht wat Dr. J.C. de
Man geschreven heeft over Anthony de Puyt in
zijn boek: "De Geneeskundige School te Mid
delburg", 1902.
Op 11 november 1859 werd De Puyt na opgeleid
te zijn aan deze geneeskundige school bevorderd
tot "heelmeester ten plattelande". Omdat hij
zich reeds tevoren op de studie van de anatomie
had toegelegd werd de vier-jarige opleiding
voor De Puyt met een jaar bekort. Hij stond
bekend als kundig en zoals De Man schrijft was
zijn roem in heel Nederland groot. Rijken
zonden equipages om hem op te halen en uit
Holland kwamen patiënten om hem te raad
plegen, maar meestal was hij nergens te vinden,
aldus De Man. De Puyt hield onder meer
spreekuur in herbergen in Breskens, Vlissingen
en in Middelburg in een herberg op de hoek van
de Varkensmarkt en de Gortstraat. Helaas
waren deze lokaties niet zo gunstig, gezien zijn
drankzucht. In april 1892 was hij tijdens een
zwerftocht zo door de kou verstijfd, dat hij drie
dagen voor een gloeiende kachel zat. Zelfs
brandewijn werd door hem geweigerd.
Op zijn verzoek werd Dr. De Man, zijn oude
leermeester, ontboden, die hem echter in coma
aantrof met trismus en tetanie.
Het was onmogelijk zijn stok los te maken uit
zijn verstijfde handen.
Het is dus niet juist dat hij verdronken is.
De Man geeft toe dat hij weet van merkwaar
dige genezingen door De Puyt, maar niet door
zijn recepten, die meestal onleesbaar of onbe
schreven waren.
De genezingen berustten öf op suggestie, óf op
het feit dat artsen die de patiënt eerder hadden
behandeld, het geval verwaarloosd hadden.
Medische fouten zijn van De Puyt niet bekend,
maar merkt De Man op, daar zorgden trouwens
de apothekers voor.
Dat De Puyt overigens inderdaad zeer bekend
was blijkt uit het feit dat vele mensen hem
volgden op zijn laatste gang naar het kerkhof te
Middelburg.
Redaktie
18
