Buitenheemse excursie
Het leek een heel avontuur, de jaarlijkse buiten
heemse excursie nu eens niet te richten op verre
oorden, maar het dichtbij te zoeken, in dat deel
van Zeeland waar heel veel Walcherenaren
maar zelden komen.
Twee bussen vol lieten zich verleiden en hebben
op een stralende zaterdag genoten van een uit
stekend voorbereide tocht met zoveel variatie
en informatie dat iedereen voldaan naar huis
terugkeerde. Al direct na de Veerse dam kregen
we heel veel bijzonderheden te horen over de
Oosterscheldekering. Gegevens die we lang niet
allemaal tot onze parate kennis mogen rekenen.
Een rondtocht over Schouwen-Duiveland voer
de langs smalle wegen en door heel kleine plaats
jes, soms maar een paar huizen groot maar ieder
met z'n eigen historie. In Zonnemaire rondden
we de Kerkring, zagen het huis waar de natuur
kundige Zeeman werd geboren alsmede het
borstbeeld van deze Nobelprijswinnaar dat wat
terzijde staat.
Dat de regen veel Schouwse akkers blank had
gezet was vanuit de bus goed te zien.
Zierikzee betekende niet alleen koffiepauze
maar ook een stadswandeling o.l.v. onze gidsen
Alie Kammeraad en Wil Valckenier von Geu-
sau voor wie ook het Schouwse geen geheimen
bleek te hebben. Na Flipland en een toertje
Tholen was de stad Tholen aan de beurt.
Burgemeester van der Munnik ontving ons heel
hartelijk in het fraaie voormalige stadhuis dat,
nu het hele eiland één gemeente is, alleen nog
een ceremoniële functie heeft.
Eén van onze leden was zo gelukkig daar het
origineel aan te treffen van een schilderij waar
van zij een reproductie had, maar niet de naam
van de schilder wist. Die zal ze vast nooit meer
vergeten.
De man die de Thoolse O.L. Vrouwekerk
welhaast tot zijn woonhuis heeft gemaakt nam
ons in twee groepen mee naar deze grote, voor
Tholen beeldbepalende, kruisbasiliek in Bra
bantse gothiek. Luchtbogen aan het schip en
straalkapellen onderstrepen de omvang van de
indrukwekkende kerk.
Een korte wandeling door het intieme Tholen
voerde ons terug naar de haven en de bussen.
Via de Oesterdam met aanliggende vogelrijke
natuurgebieden reisden we tenslotte naar Yer-
seke. Een film en een korte lezing over de
mossel- en oestercultuur waardoor Yerseke zijn
faam geniet, vormden het voorgerecht tot de
mosselmaaltijd. Naar verluidt hebben we ons
meer dan gemiddeld tegoed gedaan aan de
kleine maar fijne zeevruchten.
Zeeuwen genoten van Zeeland.
M.J. Daamen-v. Houte
Op 29 september '93 was het woord aan Piet
Quite ("Kwiete" zoals hij zichzelf voorstelde).
Bij velen bekend als auteur van "Barsten in de
fles": jeugdherinneringen van een ongeveer tien
jarige aan het oorlogsgeweld in en de bevrijding
van Vlissingen. Ook auteur van "Willem Ruys",
het schip dat tijdens de Tweede Wereldoorlog in
die stad op stapel stond. Uit heel zijn lezing
bleek dat die oorlog een enorme indruk had
gemaakt op de jonge Quite.
"Walcheren en Albion" had hij zijn verhaal ge
noemd. Zoals hij zelf al opmerkte was het geen
gemakkelijke opgave die relatie duidelijk aan te
geven. Het waren bekende items als Radio
Oranje, de Engelandvaarders, het vertrek van
de Maatschappij Zeeland uit Vlissingen, die hij
daarbij aanhaalde.
Passages uit beide boeken verlevendigen het
betoog. Eveneens het verhaal van twee Enge
landvaarders, zonen van de vroegere Vlissingse
huisarts Wolters. Elders in dit blad gaat de heer
A.H. van Dijk wat dieper in op hun ervaringen.
'Nog een andere spreker kwam die avond aan
bod: de heer W.P. Roose bood met enkele
welgekozen woorden, onze kring een exemplaar
3
