vervolg van biz. 21 Teruggekeerd in de Dorpsstraat na de ramp bij het Café Westdorp. Van nagenoeg elk bewoond huis was de vlag uitgestoken, sommige zelfs voorzien van de oranjewimpel. Het ongeluk met de Buffalo was echter een grote domper op de feestvreugde. Foto: kollektie J.C. van Winkelen, Serooskerke. Met een zelfgemaakt vlot gingen wij op weg. Wij boomden eerst over de Noordwegen bij het café Westdorp rechtsaf de weg naar Grijpskerke in. Alles ademde die dag een onwerkelijke rust. Ergens richting Middelburg was een vlag te zien. Het was geen witte. Zou het een rood-wit- blauwe zijn? Toen was er ineens dat rumoer in het dorp, geratel van metaal en gejuich van mensen. Wij vergaten de mangels en boomden haastig terug naar het café. En daar kwamen zij aan met veel geratel en gespetter: vier Buffalo's, die naam kenden wij natuurlijk nog niet. Op een had men "Resolution" geschilderd; vastbera denheid. Op de voorste zat onder andere Cop- poolse, de slager, met een oranje sjerp om. Dit was het dus, de bevrijding, waar zo lang op gewacht was. Toch nog onverwacht. Wij manouevreerden ons vlot boven de sloot om ruim baan te maken voor onze bevrijders en zwaaiden hen toe uit alle macht. Zij lachten en zwaaiden terug. De eerste ging uit de bocht om richting Veere en de tweede reed voor ons langs. Toen gebeurde het. Een doffe klap, niet eens zo 24 zwaar, maar de Buffalo vouwde helemaal open en wat er in was vloog in de lucht. De mensen, hun wapens en allerlei onderdelen. Een vreselijk gezicht. Wij hadden geen idee wat er gebeurde. Tot Provoost, de man van de PZEM, er bij kwam en zei, dat er die nacht één of meer rubberboten op het kruispunt geweest waren. Toen begrepen wij, dat het een mijn geweest was. Welke fanatieke Duitse officier had het in zijn hoofd gehaald om die laatste nacht nog mijnen te leggen, terwijl rondom de strijd al voorbij was? Wij vergaten de bevrijding en sleepten ons vlot weer boven de weg. Wij stapten in het water en probeerden zoveel mogelijk mensen, levenden en doden, er uit te halen en op het vlot te leggen. Uit de derde Buffalo kwam een aantal Duitse soldaten. Zij werden door de Engelsen het water in gejaagd en moesten ook helpen. Zij waren erg bang. Voor het onbekende water en voor de wraak van de Engelsen. Intussen was de eerste Buffalo linksom van de weg af gegaan, de sloot ingedoken en achter langs de huizen terug-gereden. Toen was het nog geen aaneengesloten rij huizen en door zo'n

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1994 | | pagina 26