idafcneren liin,. r rr iHtdoom en beeld Dit keer voert deze rubriek ons naar Oostkapelle waar tegen de buitenkant van de N.H. kerk onopvallend een wel erg grote vlakke steen ligt. De afmetingen zijn ca. 1 bij 1,5 meter en 30 centimeter dik. Voor toevallige passanten niet meer dan een steen die te zwaar is om zomaar te verplaatsen. De aandachte beschouwer echter zal hierop vaag een figuratie ontdekken, die, zoals de tekening laat zien, eneigszins doet denken aan een drinkbeker. Volgens oud-burgemeester Sprenger van de gemeente Domburg betreft het een zogenaamde Bentheimer steen die voor de dag is gekomen tijdens de laatste grote restauratie van de kerk. De toenmalige architect was Lussanet de La Sablonière. De vindplaats was in het kerkpor taal op ongeveer een halve meter diepte. In het bestaan van de steen was dit een kritiek punt. Maar de architect, weet de heer Sprenger zich te herinneren, pleitte voor het zorgvuldig bewaren. Daarom kreeg deze een plaatsje tus sen de steunberen aan de zuidkant van de toren. Hier heeft hij enige jaren gelegen tot dat in 1992 op initiatief van een aantal inwoners een oor logsmonument tot stand kwam. De keuze van ontwerp, lokatie en plaatsing werd door de gemeente Domburg in samenwerking met het comité '40-'45 in eigen hand gehouden en uitge voerd (in het speciale bevrijdingsnummer van november j.l. is een afbeelding van dit monu ment weergegeven). Uit een aantal geschikte lokaties viel de keuze op de zuidkant van de toren, waardoor de steen opnieuw verplaatst diende te worden. Weereen kritiek punt in het bestaan van deze steen. Maar het initiatief werd genomen om deze slechts enkele meters te verplaatsen zodat hij nu aan de zuidkant van deze kerk is gelegen. Voor belangstellenden bestaat de mogelijkheid deze van wat dichterbij te bekijken. Hiervoor is het noodzakelijk dat u via het monumentale door leeuwen geflankeerde toegangshek het ter rein betreedt en via het gras tot bij de steen loopt. Vooral als de zon laag staat en er strijklicht ontstaat is de figuratie goed te onderscheiden. Naar de herkomst van de steen kan slechts worden gegist. Gezien de aard van de afbeelding en het model ervan zou deze kunnen duiden op de steen van een priestergraf. Immers de figuratie van de mismelk, drinkbeker voor de wijn bij de eucharistieviering, duidt daarop. Als dit inderdaad het geval is, verklaart dit de vindplaats. Namelijk alles wat na de overgang naar de hervormde kerk nog aan het katholieke geloof deed denken werd gewoonlijk verwijderd. Gezien het feit dat onze steen erg zwaar is, ligt een plek net buiten de kerk en uit het zicht, onder de grond van het kerkportaal, voor de hand. Wellicht dat deskundigen zich over deze steen willen buigen en ons te zijner tijd met een gefundeerder oordeel opheldering kun nen verschaffen. In ieder geval is een onopvallende steen ineens opvallend geworden. Een klein monument dat onze aandacht verdient, nu en in de toekomst (met dank aan de heer Sprenger). F.A. Broeksma 16

Tijdschriftenbank Zeeland

de Wete | 1995 | | pagina 18